سمینار کاربرد نانوفناوری سبز در تصفیه آب و پساب

۵۰ تن از محققان در دومین جشنواره فناوری نانو، در سمیناری با کاربرد نانوفناوری
سبز در تصفیه آب و پساب، آشنا شدند.

دکتر قاسم عموعابدینی، مدرس این کارگاه در ابتدا، با طرح سوال چگونه می‌توانید با
فناوری نانو و نانوزیست فناوری، به حفظ محیط زیست و رفع آلاینده‌ها کمک کنید؟ حس
شرکت‌کنندگان در کارگاه را برانگیخت.

دکتر عموعابدینی در ادامه افزود: «مسیرهای ممکن برای استفاده در انتشار نانومواد در
محیط زیست شامل مراحل تولید تا نگهداری در انبار است. این نانوذرات ممکن است در این
مسیرها، وارد محیط زیست شده و یا بطور مستقیم با بدن انسان در تماس قرار گرفته و
وارد بدن شوند. بنابراین باید تمام پژوهشگران در حوزه فناوری نانو با تمام اطلاعات
مربوط به مضرات آن آشنا شوند.

با توجه به مشکلات موجود باید راه حل مناسبی را برای این مهم یافت. نانوفناوری سبز
که تلفیقی از نانوفناوری و شیمی سبز است، نویدبخش این مهم بوده و هدف آن کاهش
ضایعات، مواد و همچنین خطرات و ریسک‌پذیری انرژی است.

نانوفناوری سبز به عنوان علمی شناخته شده است و به دنبال کاهش آلودگی به وسیله
نانوفیلترها، کاتالیزورهای جاذب آلودگی آب و خاک، رنگ‌های خودتمیز شونده و سنسورهای
بسیار حساس برای تشخیص آلودگی محیط زیست است.

در نانوفناوری سبز، باید نانوذرات مختلف را شناخت و با نحوه دفع آن به طور کامل
آشنا شد».

نانوذرات مغناطیسی تجاری برای تصفیه آب از موضوعات مطرح شده در این کارگاه بود.

استادیار دانشگاه تهران در مورد این نانوذرات مغناطیسی اظهار داشت: «نانوذرات
مغناطیسی در مخزن آب رها شده و قابلیت جذب میکروارگانیسم‌ها و فلزات سنگین را
دارند. همچنین جداسازی پروتئین‌ها، میکروارگانیسم‌ها و سلول‌ها از دیگر قابلیت‌های
این مواد است. در مورد این نانوذرات، تحقیقات بسیاری صورت گرفته و پروژه‌های نیمه
صنعتی بسیاری در این خصوص انجام شده است».

رئیس مرکز پژوهش‌های فناوری‌های نوین در علوم زیستی در پایان سمینار تاکید کرد: «با
تلفیق نانو و زیست فناوری، می‌توان روش‌های سازگار با محیط زیست را شناسایی کرده و
از آن برای حفظ محیط زیست و سلامت بشر بهره جست».

شایان ذکر است که به شرکت‌کنندگان در کارگاه، گواهی پایان دوره اعطا شد.