گروهی از پژوهشگران دانشگاه یل با استفاده از نانوحسگرها توانستند برای اولین بار زیست‌نشانگرهای سرطان را در خون اندازه‌گیری کنند. یافته‌های آنها می‌تواند راه تست زیست‌نشانگرهای سرطان و سایر بیماری‌ها را برای پزشکان به طور رویایی ساده کند.
اندازه‌گیری زیست‌نشانگرهای سرطان با نانوحسگرها
گروهی از پژوهشگران دانشگاه یل با استفاده از نانوحسگرها توانستند برای اولین بار زیست‌نشانگرهای سرطان را در خون اندازه‌گیری کنند. یافته‌های آنها می‌تواند راه تست زیست‌نشانگرهای سرطان و سایر بیماری‌ها را برای پزشکان به طور رویایی ساده کند.
این گروه- به رهبری مارک رید و تارک فهمی- از حسگرهای نانوسیمی برای آشکارسازی و تعیین غلظت دو زیست‌نشانگر ویژه استفاده کرد: یکی برای سرطان پروستات و دیگری برای سرطان سینه.
رید گفت: “نانوحسگرها در طول دهه گذشته مورد استفاده بوده‌اند ولی فقط در چیدمان‌های آزمایشگاهی کنترل شده کار می‌کردند. این اولین بار است که ما توانسته‌ایم از آنها برای خون، که یک محلول پیچیده شامل پروتئین‌ها، یون‌ها و سایر چیزهای موثر در آشکارسازی است، استفاده کنیم”.
خون تصفیه می‌شود و به سمت نانوحسگرهای روی تراشه، که قادر به آشکارسازی و تعیین غلظت زیست‌نشانگرهای سرطان هستند، هدایت می‌گردد.
برای فائق آمدن بر چالش آشکارسازی خون، این محققان افزاره ویژه‌ای ساخته‌اند که مانند یک صافی عمل می‌کند و زیست‌نشانگرها را-که در این مورد پادژن‌های مختص سرطان سینه و پروستات هستند- روی یک تراشه جذب می‌کند و باقیمانده خون را می‌شوید. تجمع پادژن‌ها بر روی تراشه اجازه آشکارسازی غلظت‌های بسیار کوچک، از مرتبه پیکوگرم بر میلی لیتر، را با دقت ۱۰ درصد می‌دهد.
تاکنون، روش‌های آشکارسازی تنها قادر به تعیین بودن یا نبودن یک زیست‌نشانگر معین در خون بودند، برای همین به غلظت‌های به اندازه کافی بالایی نیاز بود تا افزاره بتواند تخمین‌های مطمئنی از حضور آن ارائه دهد.
علاوه براین، نیروی انسانی زیادی برای انجام تست‌های موجود لازم بود و روزها طول می‌کشید. در عوض، روش جدید قادر به تعیین غلظت زیست‌نشانگرها در عرض چند دقیقه است. این محققان نتایج خود را در مجله‌ی Nature Nanotechnology منتشر کرده‌اند.
