رشد غضروف با کمک نانومواد و سلول‌های بنیادی

محققان دانشگاه نورث‌وسترن برای اولین بار یک نانوماده زیست‌فعال طراحی کرده‌اند که بدون استفاده از عامل‌های رشد گران‌قیمت، رشد غضروف جدید را تقویت می‌کند.

محققان دانشگاه نورث‌وسترن برای اولین بار یک نانوماده زیست‌فعال طراحی کرده‌اند که
بدون استفاده از عامل‌های رشد گران‌قیمت، رشد غضروف جدید را تقویت می‌کند. در روش
درمانی این محققان با کمک این نانومواد، سلول‌های بنیادی مغز استخوان فعال شده و
غضروف جدید تولید می‌شود. هیچ روش درمانی مرسومی نمی‌تواند این کار را انجام دهد.

اسمواِل استاپ، یکی از این محققان گفت: “غضروف همانند استخوان رشد نمی‌کنند،
بنابراین راهبردهای بالینی برای بازتولید این بافت به شدت مورد توجه می‌باشند”.
افراد بسیاری که زانو‌ها، شانه‌ها و آرنج‌های آسیب‌دیده‌شان را به یک جراح ارتوپد
نشان داده‌اند، از قبیل ورزشکاران حرفه‌ای و کسانی که مفصل‌هایشان سائیده شده‌اند،
با این مشکل آشنا هستند.

 

 

7153.jpg
کلاژن نوع ۲ پروتئین اصلی در غضروف مفصلی است. این غضروف بافت اتصالی سفید
و نرمی می‌باشد که انتهای استخوان‌ها را در جایی که بهم رسیده و مفصل‌ها را
تشکیل می‌دهند؛ پوشش می‌دهد.

این محققان می‌گویند: نانوالیاف ما سلول‌های بنیادی موجود در مغز استخوان
را برای تولید غضروف حاوی کلاژن نوع ۲ و تعمیر مفصل آسیب‌دیده، تحریک می‌کنند.
یک رویه بنام میکروشکستگی معمول‌ترین تکنیکی است که اخیراً بوسیله دکترها
استفاده می‌شود، اما در این روش معمولاً یک غضروف حاوی مقادیر زیادی کلاژن
نوع ۱ تولید می‌شود. این غضروف بیشتر شبیه بافت جای زخم یا سوختگی است.

این دانشمندان ژل نانوالیافی خود را در یک مدل حیوانی با نقایص غضروفی
کاشتند. این حیوانات با روش میکروشکستگی نیز درمان شدند. در این روش برای
ایجاد یک منبع خونی جدید برای تحریک رشد غضروف جدید، سوراخ‌های ریزی در
استخوان زیرین غضروف آسیب‌دیده ایجاد می‌شود.

این محققان روش‌های درمانی مختلفی تست کردند: میکروشکستگی به تنهایی،
میکروشکستگی و ژل نانوالیافی با عامل رشد اضافه شده، و میکروشکستگی و ژل
نانوالیافی بدون عامل رشد. آنها متوجه شدند که روش آنها خیلی بهتر از روش
میکروشکستگی به تنهایی عمل کرده و مهم‌تر اینکه برای رسیدن به این نتایج
خوب نیازی به استفاده از عامل رشد گران قیمت نبود.

نتایج این تحقیق در مجله‌ی Proceedings of the National Academy of
Sciences (PNAS) منتشر شده است.