یکی از نشانه‌های سرطان این است که تومورها باعث توقف سیستم ایمنی شده و سیستم دفاعی بدن را در مقابله با این بیماری از کار می‌اندازند، مخصوصاً زمانی که تومورها در بدن پخش می‌گردند. اکنون پژوهشگران سرطان کانادا توانسته‌اند مولکول‌هایی را که مسئول توقف ناخواسته سیستم دفاعی هستند، شناسایی کنند.
ممانعت از توقف سیستم ایمنی توسط تومورها، با نانوذرات
یکی از نشانه‌های سرطان این است که تومورها باعث توقف سیستم ایمنی شده و سیستم دفاعی بدن را در مقابله با این بیماری از کار می‌اندازند، مخصوصاً زمانی که تومورها در بدن پخش می‌گردند. اکنون پژوهشگران سرطان در دانشگاه آلبرتا توانسته‌اند مولکول‌هایی را که مسئول توقف ناخواسته سیستم دفاعی هستند، شناسایی کنند و حتی راهی برای جلوگیری از آنها طراحی نمایند. آنها یک نانوذره پلیمری زیست‌سازگار ساخته‌اند که می‌تواند مقادیر موردنیاز از ماده‌ی بازدارنده را بطور کنترل‌شده در طی یک ماه رها کرده و به این مولکول‌ها تحویل دهد.
افسانه لواسانیفر و همکارانش از دانشگاه آلبرتا توانستند این نانوذرات را از پلیمر پلی (l,d-لاتیک- با-گلایکولیک اسید) یا PLGA و بازدارنده‌ای به نام JSI-124 تهیه کنند. این مولکول بازدارنده به پروتئینی به نام “مبدل سیگنال و فعالساز رونوشت-۳”، یا STAT3، پیوند می‌خورد. مولکول STAT3 نقش اساسی در توقف ایمنی ناشی از تومور بازی می‌نماید. هنگامی که این نانوذره به سلول‌های تومر سیاه رنگ قشر عمیق پوست، که در دستگاه کشت رشد کرده‌اند، اعمال می‌گردد؛ باعث ممانعت زیادی در برابر رشد تومور می‌شود. مطالعات بعدی نشان دادند که این نانوذره باعث توقف رشد STAT3 به توسط سلول‌های توموری می‌شود و در حضور نانوذره این توقف به مدت یکماه ادامه می‌یابد.
سپس این محققان نشان دادند که تحویل نانوذره‌ای بازدارنده‌ی JSI-124 به سلول‌های دندریتی- بازیگران اصلی در تولید پاسخ ایمنی به سلول‌های بیگانه یا معیوب- باعث توقف تولید STAT3 در سلول‌هایی که این پروتئین متوقف‌کننده پاسخ ایمنی را تولید می‌کنند، می‌شود. این پژوهشگران خاطر نشان کردند که توانایی این نانوذره در تأثیرگذاری بر سلول‌های توموری و دندریتی، برای توسعه بیشتر ایمن‌درمانی سرطان امیدوارکننده است.
این محققان نتایج خود را در مجله‌ی Molecular Pharmaceutics منتشر کرده‌اند.
