درمان آکنه با روغن نارگیل و نانوبمب‌ها

طبق نظر پژوهشگرانی از دانشگاه سان دیگو اسید لوریک که یک محصول طبیعی قابل یافت در روغن نارگیل و شیر انسان است می‌تواند به‌عنوان روش تازه‌ای در درمان آکنه مورد استفاده واقع گردد.

طبق نظر پژوهشگرانی از دانشگاه سان دیگو اسید لوریک که یک محصول طبیعی قابل یافت در
روغن نارگیل و شیر انسان است می‌تواند به‌عنوان روش تازه‌ای در درمان آکنه (جوش
جوانی) مورد استفاده واقع گردد. این پژوهشگران یک “سیستم دارورسانی هوشمند” طراحی
کرده‌اند که قادر است بمب‌های نانومقیاس پرشده با اسید لوریک را مستقیماً به باکتری‌های
پوستی (آکنه‌های پروپیونیباکتریوم)، که موجب آکنه معمولی می‌شوند، هدایت کند.

آکنه معمولی که “آکنه شایع” نیز نامیده می‌شود، بیش از ۸۵ درصد نوجوانان و بالغ بر
۴۰ میلیون نفر را در آمریکا مبتلا کرده است و درمان‌های فعلی اثرات جانبی نامطلوبی
مانند قرمزی پوست و التهاب را به همراه دارند. این پژوهشگران می‌گویند که درمان‌های
مبتنی بر اسید لوریک می‌تواند این اثرات را حذف کند.

دیسایا “نو” پورن‌پاتانانانگ‌کول، که مدیر این پروژه و دانشجوی نانومهندسی پروفسور
لیانگ‌فانگ ژانگ در آزمایشگاه نانومواد و نانوپزشکی دانشگاه سان دیگو است، می‌گوید:
“فکر کردن به این موضوع که موفق به ساخت دارویی برای درمان آکنه شده‌ام، احساس
بسیار خوبی در من ایجاد می‌کند. “

این سیستم دارورسانی هوشمند جدید شامل نانوذرات طلاست که به سطح نانوبمب‌های حاوی
اسید لوریک چسبیده‌اند. نانوذرات طلا از جوش خوردن نانوبمب‌ها (لیپوزوم‌ها) به
همدیگر جلوگیری می‌کند. همچنین نانوذرات طلا به این لیپوزوم‌ها کمک می‌کنند تا بر
اساس pH ریزمحیط پوست بر روی باکتری‌های مولد آکنه قرار گیرند.

همینکه این نانوبمب‌ها به غشاء باکتری می‌رسند، محیط اسیدی باعث می‌شود که نانوذرات
طلا آزاد گردند. این امر باعث آزادسازی محموله لیپوزوم‌های حاوی اسید لوریک و جوش
خوردن آنها به غشاء باکتری‌ها می‌شود و باعث مرگ باکتری‌های آکنه پروپیونیباکتریوم
می‌گردد.

ژانگ گفت: “دارورسانی کنترل شده نانومقیاس با دقت بالا که برای درمان پوست به‌کار
می‌رود می‌تواند باعث بهبود درمان عفونت‌های باکتریایی پوست شود. با تحویل مستقیم
دارو به باکتری مورد نظر امیدوار هستیم که تأثیر ضد میکروبی افزاش یافته و اثرات بد
جانبی حذف گردند. همه اجزای تشکیل دهنده این نانوبمب‌ها یا محصولات طبیعی هستند یا
از لحاظ پزشکی مورد تایید می‌باشند و این به معنای آن است که در آینده نزدیک می‌توان
از آنها در موارد انسانی نیز استفاده کرد. “

این محققان نتایج خود را در مجله‌ی ACS Nano منتشر کرده‌اند.