محققان دانشگاه نورث‌وسترن دریافته‌اند که چگونه می‌توانند با رهایش پپتیدهای سمی به درون تومورهای سرطانی با استفاده از نانوالیاف خودآرا این تومورها را از بین ببرند.
رسانش پپتیدهای سمی به سلول‌های سرطانی با نانوالیاف
محققان دانشگاه نورث‌وسترن دریافته‌اند که چگونه می‌توانند با رهایش پپتیدهای سمی به درون تومورهای سرطانی با استفاده از نانوالیاف خودآرا این تومورها را از بین ببرند.
مدتهای طولانی است که محققان می‌دانند برخی از پپتیدها می‌توانند از طریق وارد شدن در غشای سلولی و برهم زدن ساختار و عملکرد طبیعی این غشا، سلول‌ها را بکشند. حال محققان دانشگاه نورث‌وسترن دریافته‌اند که چگونه می‌توانند با رهایش این پپتیدهای سمی به‌درون تومورهای سرطانی با استفاده از نانوالیاف خودآرا این تومورها را از بین ببرند. این نانوالیاف می‌توانند به‌درون سلول‌های سرطانی نفوذ کرده و این پپتیدها را درون سلول رها سازند تا از داخل سلول کار خود را انجام دهند. این گروه تحقیقاتی که رهبری آن را ساموئل استوپ و وینسنت کرینس بر عهده داشته‌اند، نتایج کار خود را در مجله Cancer Research منتشر کرده‌اند. دکتر استوپ یکی از اعضای مرکز تشخیص و درمان سرطان با استفاده از نانومواد است که یک مرکز تعالی وابسته به موسسه ملی سرطان به‌شمار می‌رود.
این پژوهشگران برای تولید نانوالیاف خود ابتدا مولکول‌هایی به نام آمفی‌فیل‌های پپتیدی را سنتز کردند. این مولکول‌ها تاخورده و به شکل صفحاتی درمی‌آیند که یک سمت آنها آبدوست و سوی دیگر آنها آبگریز است. زمانی که این مولکول‌ها در محلول قرار بگیرند، به شکل نانوالیاف طولانی با قطر نانومتری خودآرایی می‌کنند. اگر پپتیدهای سمی به یک سر این آمفی‌فیل‌های پپتیدی متصل باشند، نتیجه نهایی الیافی هستند که روی سطح آنها با این پپتیدهای کشنده پوشانده شده است.
این ساختارهای نانوالیافی به راحتی می‌توانند وارد سلول‌های سرطان سینه شوند، در حالی که پپتیدها سمی به تنهایی این توانایی را ندارند. موضوع بسیار جالبی که این دانشمندان دریافتند این بود که اثر سمیت و کشندگی این نانوساختارها روی سلول‌های سرطان سینه بسیار قوی‌تر از اثر آنها روی سلول‌های عادی سینه بود که این امر نشان دهنده نوعی انتخابگری این الیاف برای سلول‌های سرطانی است.
بخشی از هزینه این کار از طریق برنامه «استفاده از فناوری نانو در حوزه سرطان» که مربوط به موسسه ملی سرطان است، تأمین شده است. این برنامه یک نوآوری فراگیر است که برای تسریع استفاده از فناوری نانو در پیشگیری، تشخیص و درمان سرطان طراحی شده است. جزئیات این کار پژوهشی در مقاله‌ای با عنوان:
“Induction of Cancer Cell Death by Self-assembling Nanostructures Incorporating a Cytotoxic Peptide”
منتشر شده است. خلاصه‌ای از این مقاله در سایت اینترنتی مجله قابل دسترس است.
