گروهی از محققان تلاش می‌کنند مرزهای ظرفیت‌های بالای حافظه را در هم شکسته و هارد دیسکی تولید کنند که می‌تواند در هر اینچ مربع یک ترابیت اطلاعات را ذخیره کند.
تولید هارد دیسک با دانسیته ذخیره‌سازی بالا
توانایی ما در ذخیره مقادیر انبوهی از مدارک، عکس‌ها، ویدئوها و موسیقی‌ها روی رایانه و ابزارهای دیگر مدیون پیشرفت‌هایی است که در طول سالیان طولانی اتفاق افتاده است. حال محققان پروژه Terabit magnetic storage technologies یا به‌عبارت دیگر TERAMAGSTOR تلاش می‌کنند مرزهای این ظرفیت‌های بالای حافظه را در هم شکسته و هارد دیسکی تولید کنند که می‌تواند در هر اینچ مربع یک ترابیت اطلاعات را ذخیره کند. مبلغ ۴۵/۳ میلیون یورو توسط برنامه چارچوبی هفتم اتحادیه اروپا (FP7) به این پروژه اختصاص داده شده است.
محققان برای رسیدن به این هدف از نانوکُره‌های مغناطیسی به قطر ۲۵ نانومتر استفاده نمودند که از دانه‌های معمول ذخیره‌سازی بزرگ‌تر و از سلول‌های معمول ذخیره‌سازی کوچک‌تر هستند. مزیت استفاده از این نانوکُره‌ها این است که به‌طور خودبه‌خودی به آرایه‌های منظم خودآرایی می‌کنند و این امر قابلیت کاهش هزینه‌ها را دارد.
این نانوکُره‌ها با یک محلول الکلی مخلوط شده و روی سطح قرار داده شدند. این دانشمندان برای اطمینان از اینکه این ذرات در جای خود ثابت می‌مانند، یک فیلم مغناطیسی (آلیاژ آهن-پلاتین) را روی سطح قرار دادند که به‌عنوان یک سرپوش مغناطیسی عمل می‌کند. این سرپوش به‌عنوان یک آهن‌ربا با قطب‌های شمال-جنوب عمل کرده و از این آرایه می‌توان به‌عنوان ابزار ذخیره‌سازی استفاده کرد.
از آنجایی که دانسیته ذخیره کره‌هایی که به فاصله ۲۵ نانومتر از هم قرار گرفته‌اند، یک ترابیت بر اینچ مربع است، این گروه تحقیقاتی بر این باورند که می‌توان با استفاده از ذرات کوچک‌تر به دانسیته ذخیره‌سازی ۶ برابر بیشتر دست یافت.
این پژوهشگران علاوه‌بر بررسی محیط ذخیره داده‌ها، روش‌های ضبط و ذخیره‌سازی را نیز مطالعه کردند. آنها دریافتند برای اینکه بتوان به‌راحتی اطلاعات روی این دیسک‌ها را خوانده و یا اطلاعاتی روی آنها ذخیره کرد، باید تغییراتی در آلیاژ آهن-پلاتین انجام دهند. آنها از یک نوک روبشگر مغناطیسی (به عنوان جایگزینی برای هِدهای معمول) برای مغناطیسی کردن و خواندن هر یک از نانوکُره‌ها بهره بردند.
پروژه TERAMAGSTOR در ادامه پروژه MAFIN صورت می‌گیرد که بخشی از هزینه آن توسط برنامه چارچوبی ششم اتحادیه اروپا تأمین شده بود.
بر خلاف هارد دیسک‌های امروزی که اطلاعات را روی یک لایه فرومغناطیس ساخته شده از دانه‌ها ذخیره می‌کنند، هدف MAFIN این بود که یک محیط مغناطیسی کاملاً جدید برای ذخیره‌سازی اطلاعات با دانسیته بالا توسعه دهند.
پروژه TERAMAGSTOR آوریل ۲۰۱۱ به پایان می‌رسد.
