ساخت نانومکعب‌های کامل با شکل، اندازه و ترکیب شیمیایی خاص

محققان مؤسسه‌ی ملی استاندارد و فناوری آمریکا(NIST) روش ساده‌ای را برای تولید نانوبلورها ارائه کرده‌اند که آنها را قادر می‌سازد تا خواص فیزیکی و شیمیایی این نانومواد و برهم‌کنش آنها با دنیا اطرافشان را مورد مطالعه قرار دهند.

با افزایش میزان استفاده از نانوذرات در
بخش‌های مختلف، از جوراب‌های آنتی‌باکتریال گرفته تا تجهیزات تصویربرداری
پزشکی و الکترونیکی، نیاز برای درک اثرات منفی زیست‌محیطی و تأثیرات
نانوذرات بر سلامت بیشتر می‌شود. محققان مؤسسه‌ی ملی استاندارد و فناوری
آمریکا(NIST) روش ساده‌ای را برای تولید نانوبلورها ارائه کرده‌اند که آنها
را قادر می‌سازد تا خواص فیزیکی و شیمیایی این نانومواد و برهم‌کنش آنها با
دنیا اطرافشان را مورد مطالعه قرار دهند.
از آنجا که رفتار نانومواد با مواد توده‌ای بسیار متفاوت است، پژوهشگران به
دنبال چگونگی برهم‌کنش این نانومواد با سیستم‌های زیستی هستند. برای این
منظور سم‌شناسان نانومواد را در مجاورت سیستم‌های زنده قرار داده، اثر آنها
را مطالعه می‌کنند؛ اما مشکل موجود، این است که محققان نانوذراتی با شکل،
اندازه و ترکیب شیمیایی خاص در دسترس ندارند تا بتوانند از آنها به‌عنوان
ذرات شاهد در این مطالعات استفاده کنند.
 
 
اخیراً محققان مؤسسه‌ی ملی استاندارد و
فناوری آمریکا، مقاله‌ای را در نشریه‌ی Angewandte Chemie به چاپ رسانده‌اند
که در آن به تشریح تولید نانوذرات آلیاژی از جنسی طلا و مس پرداخته شده‌است.
نانوذرات ایجادشده به این روش، مکعبی‌شکل بوده و اندازه‌ی آن ۳٫۴ نانومتر
است( ابعادی در حدود رشته‌ی‌ دی‌ان‌ای).
برای تولید این نانوذرات، محققان مس و طلا را به‌همراه چند ماده‌ی شیمیایی
دیگر ترکیب و آن را گرم کردند و در نهایت محصولی بلورین، یکنواخت، مکعبی
کامل با بازده بسیار بالا به دست آوردند. آنها برای بررسی فرایند تولید،
ساخت نانوذرات را در مدت ۱، ۱٫۵، ۵ و ۲۴ ساعت انجام دادند و دریافتند که
تنها زمانی که واکنش در مدت پنج ساعت انجام شود، محصولی با شکل مربع کامل و
یکنواخت ایجاد می‌گردد. محققان با تنظیم نسبت مواد اولیه و زمان واکنش،
موفق شدند که شکل، اندازه و ترکیب شیمیایی نانوذرات ایجادشده را کنترل کنند.
به اعتقاد والکر، از محققان این پروژه، این فرایند بسیار ساده‌ای است که
برای اولین بار با استفاده از سنتز شیمیایی، یا روش پایین به بالا، امکان
ساخت نانومکعب‌هایی به ابعاد زیر ۵ نانومتر را فراهم کرده‌است. وی می
افزاید ساخت نانومواد کوچک‌تر از ۱۰ نانومتر به‌دلیل رفتار دینامیک اتم‌های
طلا بسیار چالش‌برانگیز است.
ارائه‌ی روش مذکور به سم‌شناسان این فرصت را می‌دهد تا با تغییر برخی از
ویژگی‌های نانومکعب‌ها تأثیر آنها را روی سیستم‌های زیستی مطالعه کنند.