یک حامل داروی ضدسرطان ساخته‌شده از اکسید گرافن که ترکیبی از مکانیزم‌های هدف‌گیری مختلف است، توسط دانشمندان چینی طراحی شده است.
هدف‌گیری تومورها با اکسید گرافن
یک حامل داروی ضدسرطان ساخته‌شده از اکسید
گرافن که ترکیبی از مکانیزم‌های هدف‌گیری مختلف است، توسط دانشمندان چینی
طراحی شده است.
بسیاری از داروهای ضدسرطان سمی هستند یا عوارض جانبی خطرناکی دارند زیرا
علاوه بر سلول‌های توموری، سلول‌های سالم را نیز مورد تهاجم قرار می‌دهند.
یانگ شنگ چن از دانشگاه نانکای، چین، و همکارانش با استفاده از اکسید گرافن
عامل‌دارشده بعنوان حامل دارو، یک سیستم دارورسانی طراحی کرده‌اند. اکسید
گرافن دارای سطح بسیار بزرگی است که آن را قادر به انتقال مقادیر زیادی از
دارو می‌کند. از آنجایی که سلول‌های سرطانی اسیدی‌تر از سلول‌های نرمال
هستند، این سیستم بگونه‌ای طراحی شده است که با کاهش pH، آزادسازی دارو را
افزایش می‌دهد. این باعث می‌شود که دارو در جایگاه تومور آزاد شود و
دریافت دارو توسط سلول‌های سالم محدود شود.
گروه چن، نانوذرات ابرپارامغناطیسی Fe3O4
را به اکسید گرافن متصل کرد. چن توضیح می‌دهد: “استفاده از نانوذرات Fe3O4
متصل‌شده به اکسید گرافن اجازه می‌دهد که با اعمال یک میدان مغناطیسی خارجی
حامل به سمت جایگاه تومور هدف‌گیری شود”. بسیاری از سلول‌های سرطانی دارای
تعداد زیادی از گیرنده‌های فولات در سطح خود هستند، به‌همین خاطر گروه
مذکور اسید فولیک را بعنوان دومین مکانیزم هدف‌گیری به این نانوذرات متصل
کرد. این باعث می‌شود که دارو با احتمال بیشتری وارد سلول‌های توموری بجای
سلول‌های سالم شود. سپس این گروه دوکسوروبیسین را که یک داروی قوی ضدسرطان
است، از طریق چسبندگی π-π در اکسید گرافن بارگیری کرد.
آنها مطالعات مربوط به دریافت این حامل توسط سلول‌ها و سمیت آن را بر روی
سلول‌های سرطان سینه انسان در محیط مصنوعی انجام دادند. این تست‌ها تایید
کردند که حامل مذکور می‌تواند دوکسوروبیسین را به سلول‌های توموری منتقل
کرده و آزادسازی نماید. میشائیل سایلور، متخصص طراحی نانوذرات برای
کاربردهای زیست‌پزشکی از دانشگاه کالیفرنیا، می‌گوید که یکی از چالش‌های
اساسی در دارورسانی با روش‌های نانو قابلیت از بین رفتن افزاره بعد از
انجام کارش می‌باشد. اگرچه بسیاری از نانوذرات بدون خطر از بدن دفع می‌شوند
ولی بسیاری دیگر این‌گونه نیستند.
چن با تایید این مطلب، می‌گوید: “بعضی از گزارش‌ها حاکی از آن است که گرافن
اصلاح‌شده می‌تواند بدون خطر از بدن دفع گردد. ولی هضم یا از بین رفتن
نانوحامل‌های دارو نیاز به مطالعه بیشتر دارد.”
جزئیات نتایج این تحقیق در مجله‌ی J. Mater. Chem. منتشر شده است.
