شکسته شدن پیوند CO روی کاتالیست طلا

دانشمندان انگلیسی موفق به مطالعه‌ی لحظه‌ای شدند که گاز منواکسید کربن روی سطح کاتالیست طلا تجزیه می‌شود و در نهایت ثابت کردند که گاز CO که پیوند بسیار محکمی دارد، در حضور گاز اکسیژن تجزیه می‌شود. این یافته برای بخش‌هایی نظیر سفرهای فضایی و ساخت زیردریایی‌ها اهمیت زیادی دارد.

دانشمندان انگلیسی موفق به مطالعه‌ی لحظه‌ای
شدند که گاز منواکسید کربن روی سطح کاتالیست طلا تجزیه می‌شود و در نهایت
ثابت کردند که گاز CO که پیوند بسیار محکمی دارد، در حضور گاز اکسیژن تجزیه
می‌شود. این یافته برای بخش‌هایی نظیر سفرهای فضایی و ساخت زیردریایی‌ها
اهمیت زیادی دارد.

منواکسید کربن (CO)، ماده‌ای سمی است که با اتصال به هموگلوبین خون، که حمل‌کننده‌ی
اکسیژن است، مانع از انتقال اکسیژن در بدن می‌شود. تبدیل این ماده به دی
اکسید کربن، یکی از مهم‌ترین فرایندهایی است که می‌توان در بسیار از بخش‌ها
مانند زیردریایی‌ها، صنایع حفاری و سفرهای فضایی مورد استفاده قرار گیرد.
با استفاده از کاتالیست طلا می‌توان فرایند اکسیداسیون را در دمای اتاق
انجام داد.

اخیراً محققان به‌جای پرداختن به ساز و کار واکنش، روی بررسی سایت‌های فعال
کاتالیست متمرکز شده‌اند. پژوهشگران دانشگاه کاردیف روی ساز و کار واکنشی
که بر روی کاتالیست Au/Fe2O3 اتفاق می‌افتد، تحقیق کرده و دریافتند که اگر
منواکسیدکربن به همراه اکسیژن روی کاتالیست جذب شود، می‌تواند تجزیه شود.
از آنجایی که شکسته شدن پیوند در CO به‌دلیل استحکام این پیوند کمتری دیده
شده، نتایج اکسید شدن گاز منواکسید کربن روی کاتالیست طلا بسیار غافل‌گیرکننده
است.

 

  

  

 این گروه تحقیقاتی از یک رآکتور آنالیز
زمانی محصول (TAP) که با یک طیف‌سنج جرمی جفت شده بود، استفاده کرده تا
دریابند که ماده‌ای که طی فرایند انجام‌شده در سطح تولید می‌شود، چیست.
رآکتور TAP وسیله‌ای است که مقادیر بسیار اندک و کنترل‌شده‌ای از مولکول‌های
مواد اولیه را روی یک کاتالیست، درون این رآکتور، قرار داده و محصول
ایجادشده را آنالیز می‌کند. با استفاده از این رآکتور می‌توان جنبه‌های
اولیه‌ی واکنش اکسید شدن CO را مشخص کرد و با استفاده از نتایج آن، مطالعات
نظری را روی آن انجام داد.

به اعتقاد ریچارد کاتلو، متخصص مطالعات ساختاری و کامپیوتری مواد پیچیده در
دانشگاه کالج لندن، این پروژه یک تحقیق ظریف چند روشی است، که در واقع
ترکیبی از جنبه‌های نظری و آزمایشی بوده که در نهایت منجر به روشن شدن ساز
و کار کاتالیستی می‌شود. به اعتقاد ایشان، مهم‌ترین بخش نتایج این پروژه،
آن است که شواهدی برای تجزیه‌ی گاز اکسیژن روی سطح طلا ارائه کرده‌است.
محققان درصددند تا ببیند که آیا این ساز و کار روی سیستم‌های کاتالیستی
دیگر نیز اتفاق می‌افتد.