|
محققان دانشگاه جرجیا روشی برای تشخیص بیماری ذات‌الریه ارائه دادند که می‌تواند در
مدت چند دقیقه بیماری را تشخیص دهد. این روش می‌تواند جایگزین روش‌های فعلی‌ای شود
که چند روز به طول می‌انجامد.
پژوهشگران موفق شدند با استفاده از روشی مبتنی بر فناوری نانو، بیماری ذات‌الریه را
با دقت ۹۷ درصد تشخیص دهند. دورکان کراوس، استاد گروه میکروبیولوژی کالج فرانکلین،
می‌گوید:«اگر شما بتوانید وجود بیماری ذات‌الریه را با یک تست ۱۰ دقیقه‌ای تشخیص
دهید، آنگاه می‌توان با تجویز یک آنتی‌بیوتیک مناسب فرایند درمان را تسریع کرده،
همچنین مانع از گسترش بیماری شد».
کراوس و همکارانش از یک فناوری رایج به نام «طیف‌سنجی رامان سطح پیشرفته» استفاده
کردند که در آن تابش لیزری که از سطح نمونه‌ی زیستی پراش یافته، شناسایی می‌شود.
آنها با استفاده از آرایه‌های نانومیله‌ی نقره، باکتری‌های موجود در نمونه‌های
مخاط گلو را با طیف سنجی رامان سطح پیشرفته شناسایی کردند.
این گروه تحقیقاتی از آرایه‌ای از نانومیله‌ها که به‌صورت ایستاده و متراکم قرار
گرفته‌اند، استفاده کردند. هر یک از این نانومیله‌های نقره، در ی زاویه‌ای خاص جهت‌گیری
داشتند. نمونه‌ی حاوی باکتری، برای مثال از مخاط گلو، در میان پرز‌های آرایه نفوذ
می‌کند و طیف ایجادشده به‌وسیله‌ی لیزر را می‌تواند تقویت می‌کند. در ادامه این طیف
با برنامه کامپیوتری آنالیز می‌شود.
کرواس می‌گوید که همینک تشخیص عفونت ایجادشده با M. pneumoniae بسیار دشوار است.
این باکتری عامل اصلی بیماری‌های تنفسی در انسان بوده و در بزرگسالان و نوجوانان
منجر به بیماری ذات‌الریه می‌شود.
بیمار مبتلا به ذات‌الریه دچار سینه‌پهلوی شدیدی شده که این مشکل او را رها نخواهد
کرد. این بیماری هفته‌ها و ماه‌ها بیمار را آزار خواهد داد واگر به‌خوبی درمان
درمان نشود، می‌تواند آسیب‌های دائمی به ریه بزند. تعلل و تأخیر در فرایند تشخیص
بیماری موجب می‌شود که بیماری به دیگران منتقل شود.
کراوس می‌گوید:« این دستگاه می‌تواند در حد یک کیف دستی، کوچک شود هر چند هم‌اکنون
تست‌ها در حد آزمایشگاهی است. ما امیدواریم، زمانی که بررسی توانمندی‌های این
فناوری را آغازکردیم، بتوانیم این توانمندی ها را در تست‌های بالینی به کار ببریم».
کراوس امیدوار است که با ترکیب تخصص‌های تحقیقاتی در فناوری نانو و بیماری‌ها عفونی
بالاخره بتوان فهمید که آیا این روش برای دیگر نمونه‌های کلینیکی بیماری‌زا مناسب
است یا خیر. نتایج این پژوهش در نشریه‌ی PLoS ONE چاپ شده‌است.
|
