گروهی از محققان آمریکایی یک بمب کوچک ساخته‌اند که می‌تواند امید بزرگی برای درمان بیماران سرطانی باشد.
تولید سامانه رسانشی جدید برای درمان سرطان
محققان دانشگاه Case Western Reserve یک بمب کوچک ساخته‌اند که می‌تواند امید بزرگی برای درمان بیماران سرطانی باشد.
بررسی‌های اولیه نشان می‌دهند که یک داروی ضدسرطان که به شکلی ضعیف به نانوذرات طلا وصل شده است، می‌تواند در عرض چند دقیقه پس از تزریق، در درون اعماق تومور سرطانی جمع شده و پس از دو ساعت فعال شده و تومور را از بین ببرد. اگر این دارو را به تنهایی درون بدن تزریق کنیم، دو روز طول می‌کشد تا کنار تومور جمع شده و از سطح به آن حمله کند که این نوع درمان اثر بسیار کمتری نسبت به حالت اول دارد.
هدایت سریع داروهای ضدسرطان به سمت تومورهای سرطانی موجب می‌شود که بیمار دُز کمتری از ماده شیمیایی سمی را دریافت کرده و در نتیجه بافت‌های سالم از آسیب‌دیدگی محافظت شوند. بدین ترتیب اثرات جانبی شدیدی که در شیمی‌درمانی‌های معمول وجود دارند، در این نوع درمان مشاهده نمی‌شوند.
کلمنز بوردا، استاد شیمی دانشگاه Case Western Reserve و نویسنده اصلی مقاله مربوط به این کار می‌گوید: «ما امیدواریم دُز داروهای مورد استفاده را تا ۱۰ برابر کاهش دهیم».
اما کلید اصلی موفقیت کار این دانشمندان چیست؟ آنها یک داروی ضدسرطان را با استفاده از برهمکنش‌های ضعیفی که پیوند غیرکوالانسی نامیده می‌شوند، به نانوذرات طلا متصل کردند. از دیدگاه مولکولی یک پیوند کوالانسی شبیه یک ریسمان محکم است که به سختی گره زده شده است و یک پیوند غیرکووالانسی شبیه یک بندکفش گره‌خورده است.
بوردا می‌گوید: «به طور معمول افزودن یک پیوند شیمیایی به یک سیستم ویژگی‌های آن را تغییر می‌دهد». این محققان دریافتند که استفاده از پیوندهای غیرکوالانسی برای اتصال مولکول‌های دارو به نانوذرات روکش‌دار طلا، از ایجاد تداخل میان ویژگی‌های مطلوب هر یک از اجزای سیستم جلوگیری می‌کند.
نانوذرات طلا با روکشی از جنس پلی‌اتیلن گلیکول پوشانده شده بودند تا امکان اتصال مولکول‌های دارو را فراهم کنند. این روکش به شکل فیزیکی مانع از فعال شدن داروی سیلیکون فتالوسیانین می‌شود که با استفاده از نور فعال می‌گردد. این امر از رسیدن دارو به بافت‌های سالم جلوگیری می‌کند.
جاذبه‌ای که میان این دارو و غشای لیپیدی سلول‌های سرطانی وجود دارد، موجب جدا شدن آن از نانوذرات طلا در محل تومور سرطانی می‌شود. سپس داروی آزاد شده با استفاده از نور لیزر فعال شده و سلول‌های سرطانی را از بین می‌برد. نانوذرات طلا پس از رساندن محموله خود از طریق کلیه‌ها از بدن خارج می‌شوند.
جزئیات این تحقیق در مجله Journal of the American Chemical Society منتشر شده است.
