پژوهشگران دانشگاه رایس موفق به ارائهی روشی شدند که میتوان با آن نیروی چسبندگی نانولولههای کربنی را به مواد دیگر محاسبه نمود. از این روش میتوان در طراحی نانوکامپوزیتهایی با خواص ویژه استفاده کرد.
اندازهگیری نیروی چسبندگی نانولولههای کربنی
پژوهشگران دانشگاه رایس موفق به ارائهی روشی شدند که میتوان با آن نیروی چسبندگی نانولولههای کربنی را به مواد دیگر محاسبه نمود. از این روش میتوان در طراحی نانوکامپوزیتهایی با خواص ویژه استفاده کرد. دانستن این موضوع که چقدر نیرو لازم است تا یک نانولوله را بتوان از یک یک گروه تحقیقاتی در دانشگاه رایس به بررسی این موضوع پرداختند. آنها |
نانولولههای کربنی بسیار کوچک هستند. یک راه برای ترکیب آنها با دیگر مواد، استفاده از روش آزمون و خطاست، زیرا مقدار نیروی سطح تماس موجود میان نانولوله و مادهی بستر مشخص نیست. برای حذف این روش حدسی و اندازهگیری این شاخص مهم، گروه تحقیقاتی دانشگاه رایس این پروژه را آغاز کردند. برای این کار آنها از تکرشتههای نانولولهی کربنی درون یک ماتریکس
محققان این پروژه راه بهتری پیشنهاد کردند: یک ساختار فنری روی تراشهی با این روش، محققان توانستند نیروی اتصال موجود میان نانولولهی کربنی از آنجا که نانولولهها به هم میچسبند، به آنها گروههای عاملی مختلف در قدم بعد، محققان به بررسی تفاوت موجود میان استحکام کششی در نانولولهی این روش به بسیاری از سؤالات پاسخ خواهد داد. با این روش میتوان |