گروهی از محققان آمریکایی نشان داده‌اند که چگونه روکش‌های پلیمری زیست‌تخریب‌پذیر و بی‌خطر می‌توانند به نانوذرات در نفوذ به درون لایه مخاطی کمک کنند. لایه مخاطی از بافت‌های بدن محافظت می‌کند و با نفوذ به‌درون آن می‌توان کارایی دارورسانی به این بافت‌ها را افزایش داد.
نفوذ به درون لایه مخاطی با استفاده از روکش پلیمری
| گروهی از محققان آمریکایی نشان داده‌اند که چگونه روکش‌های پلیمری زیست‌تخریب‌پذیر و بی‌خطر می‌توانند به نانوذرات در نفوذ به درون لایه مخاطی کمک کنند. لایه مخاطی از بافت‌های بدن محافظت می‌کند و با نفوذ به‌درون آن می‌توان کارایی دارورسانی به این بافت‌ها را افزایش داد. مخاط یک مانع موثر در برابر دارورسانی موضعی پایدار در نقاطی همچون ریه‌ها حال گروهی از محققان آمریکایی به رهبری جاستین هانس در دانشگاه جان هاپکینز |
|
| این نانوذرات به تنهایی نمی‌توانند به‌درون لایه‌های مخاطی ضخیم نفوذ کنند و به‌راحتی حذف می‌شوند. این پژوهشگران در کارهای قبلی خود نشان داده‌اند که روکش نمودن این ذرات با پلیمر آبدوست پلی اتیلن گلیکول (PEG) می‌تواند توانایی ذرات در نفوذ به لایه مخاطی را افزایش دهد. با این حال اتصال PEG به این نانوذرات نیازمند استفاده از پیوندهای کووالانسی است. در این صورت ماده به‌دست آمده به‌عنوان گروه جدیدی از مواد طبقه‌بندی شده و تأیید آن نیازمند زمان و هزینه بسیار زیادی است. محققان برای رفع این مشکل از یک کوپلیمر متشکل از دو طول مختلف از PEG که بخش آبگریز این کوپلیمر (PPO) به سطح نانوذرات جذب شده و دو بخش PEG سطح سام لای، یکی از اعضای این گروه پژوهشی می‌گوید: «امیدواریم این مطالعات ساتیانارایانا سوماواراپو از دانشکده داروسازی دانشگاه لندن این مطالعه را جزئیات این تحقیق در مجله Angewandte Chemie International Edition منتشر |
