دانشمندان آزمایشگاه ملی برکلی لاورنس در آمریکا برای ذخیره هیدروژن ماده کامپوزیتی جدیدی طراحی کرده‌اند. این کامپوزیت شامل نانوذرات منیزیوم درج شده در ماتریس پلی‌متیل متاکریلات است. این نانوکامپوزیت انعطاف‌پذیر هیدروژن را در دماهای نسبتاً کم به سرعت جذب و رها می‌کند، بدون اینکه فلز منیزیوم اکسید شود. این قابلیت تحول بزرگی در طراحی موادی برای ذخیره هیدروژن، باتری‌ها و پیل‌های سوختی است.
نانوکامپوزیتی برای ذخیره هیدروژن با ظرفیت بالا
| دانشمندان آزمایشگاه ملی برکلی لاورنس در آمریکا برای ذخیره هیدروژن ماده کامپوزیتی جدیدی طراحی کرده‌اند. این کامپوزیت شامل نانوذرات منیزیوم درج شده در ماتریس پلی‌متیل متاکریلات است. این نانوکامپوزیت انعطاف‌پذیر هیدروژن را در دماهای نسبتاً کم به سرعت جذب و رها می‌کند، بدون اینکه فلز منیزیوم اکسید شود. این قابلیت تحول بزرگی در طراحی موادی برای ذخیره هیدروژن، باتری‌ها و پیل‌های سوختی است. از سال ۱۹۷۰ هیدروژن بواسطه احتراق پاکش بعنوان جایگزین نویدبخشی برای سوخت‌های |
|
|
این تصویر شماتیک، نانوبلورهای منیزیوم ظرفیت بالا را نشان می‌دهد که در یک ماتریس پلیمری کپسوله شده‌اند. این ماتریس پلیمری گاز هیدروژن را بصورت انتخاب‌پذیری از خود عبور می‌دهد. |
| در سال‌های اخیر تحقیقات بسیاری در زمینه ذخیره‌ی هیدروژن در جامدات انجام شده است. با این حال، اغلب این جامدات می‌توانند فقط مقادیر کمی از هیدروژن را ذخیره کنند و گرما یا سرمای زیادی برای افزایش راندمان‌شان نیاز دارند. جف اِربان، یکی از این محققان، می‌گوید: این کار توانایی ما را در طراحی این محققان برای مشاهده نانوبلورهای منیزیوم منفرد پراکنده شده در این کریستین کیسیلووسکی، یکی دیگر از این محققان، می‌گوید: ما طی تحقیقات طیف‌نمایی جزئیات نتایج این تحقیق در مجله‌ی Nature Materials منتشر شده است. |
