پژوهشگران دانشگاه کوپنهاگن در دانمارک نشان دادند که به کمک فلزات سنگین میتوان به نانومغناطیسهایی دست یافت که برخلاف نانومغناطیسهای معمولی، در دماهای بالا خاصیت مغناطیسی خود را از دست نمیدهند.

فلزات سنگین راه را برای تولید نانومغناطیسهای دما بالا باز میکنند
پژوهشگران دانشگاه کوپنهاگن در دانمارک نشان دادند که به کمک فلزات سنگین میتوان به نانومغناطیسهایی دست یافت که برخلاف نانومغناطیسهای معمولی، در دماهای بالا خاصیت مغناطیسی خود را از دست نمیدهند. آیا دوست دارید همهی فیلمهایتان روی قطعهای به اندازهی یک آیفون ذخیره مواد مغناطیسی که از تعداد کمی اتمهای فلزی ساخته شدهاند، به تنهایی، |
![]() |
توضیح شکل: مغناطیسهایی که از سه تا پنج اتم شاخته شدهاند که ذخیرهسازی رایانهای را تا یک میلیون برابر فشرده میکنند. بهتازگی شیمیدانی از دانشگاه کوپنهاگن راهی برای عملی کردن این نانومغناطیسها ارایه کردهاست. |
حال دانشجویی از دانشگاه کوپنهاگن نشان دادهاست که مغناطیسهای مولکولی تهیه شده با استفاده از فلزات روتنیوم و اسمیوم، خواص مغناطیسی خود را در دماهای بالاتر نیز حفظ میکنند. این پدیده، احتمالا بهدلیل جفت شدن اسپین-اوربیتال و الکترونهای پراکندهی بیشتر در عناصر سنگینتر دیده میشود. برخی از جزئیات این یافتهها اخیرا در مجلهی Chemistry – A European کسپر استین پدرسن، دانشجوی مقطع کارشناسی ارشد دانشگاه کوپنهاگن است. او در وی میگوید: «با نگاهی به جدول تناوبی عناصر، راه حل این مسئله، بسیار واضح به گفتهی کسپر استین پدرسن، خواص شیمیایی این فلزات مشابه خواص شیمیایی وی میگوید: «بهطور اساسی خاصیت مغناطیسی با چرخش الکترونی افزایش پدرسن با استفاده از فلزات غیر مرسوم توانست دمای بحرانی نانومغناطیسها را |