پژوهشگران دانشگاه سوئین بورن با همکاری محققان چینی موفق شدند یک نانوآنتن با ساختار فراکتال بسازند. این نانوآنتن قابل استفاده در سیستم‌های ایمنی جهت شناسایی مواد منفجره و دارویی است.
تولید نانوآنتن دارای ساختار فراکتال
پژوهشگران دانشگاه سوئین بورن با همکاری محققان چینی موفق شدند یک نانوآنتن با ساختار فراکتال بسازند. این نانوآنتن قابل استفاده در سیستم‌های ایمنی جهت شناسایی مواد منفجره و دارویی است.
یک تیم تحقیقاتی در حوزه پلاسمونیک، موفق شده است یک نوع آنتن جدید تولید کند که می‌تواند در توسعه ادوات امنیتی جهت شناسایی داروها و مواد منفجره به‌کار رود.
این نانوآنتن به مانند آنتن‌های معمولی کار می‌کند با این تفاوت که به جای امواج رادیویی، نور دریافت می‌کند و میلیون‌ها برابر کوچکتر از آنتن‌های معمولی است.
از نگاه جودکازیس، پژوهشگر این پروژه، این نانوآنتن بسیار منحصربه‌فرد است زیرا دارای ساختار فراکتال است. فراکتال به ساختارهایی گفته می‌شود که دارای الگوهای تکراری هستند به‌طوری که یک الگوی کوچک به کرارت تکرار شده و در نهایت یک ساختار بزرگ را پدید آورده است.
خودتکثیری یک نوع طراحی بسیار جالب محسوب می‌شود که در طبیعت به وفور یافت می‌شود. برای مثال شما می‌تواند آن را در جاندران دریایی نظیر صدف حلزونی یا خرچنگ ببینید.
راهبرد فراکتال به محققان این امکان را می‌دهد که نانوآنتن‌ها را تا ابعاد بسیار کم، کوچک سازی کنند یا آنها را بزرگ کنند تا به ابعاد موی انسان برسد. جودکازیس می‌گوید، همین که ما توانستیم یک آنتن بسیار کوچک بسازیم، دیگر محدودیتی وجود نخواهد داشت، با تکثیر آن قطعه کوچک می‌توان آنتن‌های بزرگتر را تولید کرد. این چیزی است که تاکنون رسیدن به آن بسیار دشوار بوده است. با نتایج به‌دست آمده از این پروژه، اگر محققان بخواهند یک ساختار بزرگ بسازند، باید ابتدا یک قطعه کوچک تولید کنند. جودکازیس می‌افزاید، بنابراین ما قادر هستیم یک نانو آنتن سفارشی بسازیم که می‌تواند برای کاربردهای مختلف مورد استفاده قرار گیرد، تولید چنین آنتنی بسیار مقرون به‌صرفه است.
این آنتن جدید پتانسیل‌های کاربردی متعددی دارد، برای مثال می‌توان از آن در ساخت کیت‌های شناسایی مواد منفجره یا دارو استفاده کرد. مواد شیمیایی مورد استفاده در مواد منفجره و داروها در طول موج‌های مختلف قابل شناسایی هستند. این نانوآنتن قادر است آنها را شناسایی کرده و دقیقا مشخص کند چه نوع دارو یا ماده منفجره‌ای در نمونه مجهول وجود دارد. در حالی که این یافته یک پیشرفت محسوب می‌شود، اما جودکازیس معتقد است که بعد از تکمیل آزمایشگاهش در پایان سال ۲۰۱۱ می‌توان این نانوآنتن را توسعه بیشتری داد.
نتایج این تحقیق که توسط پژوهشگران دانشگاه سوئین بورن و همکاری محققان چینی انجام شده است، در نشریه journal Physica Status Solidi: Rapid Research Letters به چاپ رسیده است.
