یک تیم تحقیقاتی از چند دانشگاه مختلف در آمریکا موفق شده اند از اسیدهای هومیک ( از اجزای اصلی سازنده خاک) نانوذرات نقره تولید کنند. آنها دریافته‌اند که فرآیند تولید نانوذرات با این روش، یک روش طبیعی بوده و در طبیعت بدون دخالت انسان نیز رخ می‌دهد.
سنتز طبیعی نانوذرات نقره از اسیدهای هومیک
وجود نانوذرات نقره در محیط زیست و محیط‌های
آزمایشگاهی در حال افزایش است. دلیل این امر خواص مفید متعدد این مواد نظیر
خواص آنتی باکتریال و ضد قارچ است به‌طوری که از نانوذرات نقره به‌طور روز
افزون در محصولات صنعتی استفاده می‌شود. با وجود این شرایط، نگرانی جدیدی
بوجود می‌آید و آن این که چه سرنوشتی در انتظار نانوذرات رها شدن در محیط
است. اخیرا مقالهای به چاپ رسیده است که در آن به تولید طبیعی نانوذرات در
طبیعت اشاره دارد.
یک تیم تحقیقاتی از موسسه فناوری فلوریدا (FTI) با همکاری محققانی از
دانشگاه ایالتی نیویورک (SUNY) و موسسه ملی استاندارد و فناوری (NIST) موفق
شدند با استفاده از اسیدهای هومیک نانوذرات نقره تولید کنند.
ماری سون، از محققان FTI می‌‌گوید یکی از همکاران ما، ویرندر شارما، مقالهای
خوانده بود که در آن نویسندگان ادعا کرده بودند که از آب انگور برای تولید
نانوذرات استفاده کرده‌اند. پس از خواندن این مطلب، همکار ما به این موضوع
اندیشید که با روشی مشابه، ما نیز می‌توانیم نانوذرات نقره مورد نظر خود را
از اسیدهای هومیک (ماده اصلی سازنده خاک) تولید کنیم. برای شروع، ما ابتدا
از روش‌های سنتی برای تولید نانوذرات خود استفاده کردیم و سپس از اسیدهای
هومیک بستر یکی از رودخانه‌ها استفاده کردیم. در نهایت تعجب، متوجه شدیم
رنگ زرد مربوط به نانوذرات در ظرف مشاهده می‌شود. نمونه مورد نظر به مراکز
دیگر ارسال شد تا حضور نانوذرات در آن تایید شود.
اسید هومیک یک ترکیب پیچیده از اسیدهای آلی است که در طول فرآیند زوال مواد
آلی مرده تشکیل می‌شود. البته ترکیب دقیق شیمیایی آن از نقطه‌ای به نقطه
دیگر و از فصلی به فصل دیگر متغیر است.
این تیم تحقیقاتی یون‌های نقره را با اسید
هومیک‌های بدست آمده از منابع مختلف را در دماها و غلظت‌های مختلف ترکیب
کردند و در نهایت دریافتند که محصول بدست آمده پس از ۲ تا ۴ روز نانوذرات
نقره است. آنها معتقداند که این فرآیند بسیار شبیه فرآیند تولید نانوذرات
در آزمایشگاه است. پیش از این تلاش‌های زیادی صورت گرفته بود تا مشخص شود
چگونه نانوذرات نقره در طبیعت حل شده و در محیط یون نقره آزاد می‌کند. این
پروژه این ایده را مطرح می‌کند که شاید بخشی از یون‌های نقره طی یک فرآیند
طبیعی تبدیل به نانوذرات می‌شوند. همچنین این پروژه به این سوال پاسخ می‌دهد
که چرا در معادن قدیمی که مطمئنا نانوذرات ساخت بشر به آنجا راه نیافته،
نانوذرات با غلظت بسیار بالا وجود دارد.
