پژوهشگران استانفورد یک ریزتراشه زیست حسگری جدید ساخته‌اند که می‌تواند به طور قابل ملاحظه‌ای موجب تسریع در فرایند توسعه داروها شود. این ریزتراشه، که با – نانوحسگرهای – بسیار حساس پوشیده شده است، نحوه پیوند پروتئین‌ها به همدیگر را تحلیل می‌کند، که یک گام اساسی برای ارزیابی اثرگذاری و نیز اثرات جانبی ممکن یک روش درمانی بالقوه است.
بررسی تاثیر داروها با ریزتراشه زیست‌حسگری جدید
پژوهشگران استنفورد یک ریزتراشه زیست حسگری جدید ساخته‌اند که می‌تواند به طور قابل ملاحظه‌ای موجب تسریع در فرایند توسعه داروها شود. این ریزتراشه، که با “نانوحسگرهای” بسیار حساس پوشیده شده است، نحوه پیوند پروتئین‌ها به همدیگر را تحلیل می‌کند، که یک گام اساسی برای ارزیابی اثرگذاری و نیز اثرات جانبی ممکن یک روش درمانی بالقوه است.
یک آرایه چندسانتی‌متری واحد از این نانوحسگرها می‌تواند نسبت به هر حسگر دیگری به طور همزمان و پیوسته هزاران بار بیشتر رخداد‌های پیوند پروتئینی را رصد کند. همچنین این حسگر جدید قادر به آشکارسازی برهمکنش‌ها با حساسیت بالاتر و نیز تحویل نتایج با سرعت بیشتر نسبت به روش موجود “استاندارد طلا” می‌باشد.
قدرت این آرایه حسگری از دو پیشرفت ناشی می‌شود. اولا، استفاده از نانوبرچسب‌های مغناطیسی چسبیده به پروتئین در حال مطالعه- مانند یک دارو- حساسیت رصد را خیلی زیاد افزایش می‌دهد.
دوما، مدل تحلیلی توسعه یافته توسط این پژوهشگران آنها را قادر به پیشبینی دقیق خروجی نهایی یک برهمکنش فقط براساس داده‌های کسب شده در یک رصد چند دقیقه‌ای می‌کند. تکنیک‌های موجود به طور نوعی بیشتر از چهار واکنش همزمان را رصد نمی‌کنند و فرایند مذکور ساعت‌ها طول می‌کشد.
این پژوهشگران نانوبرچسب‌ها را برای چسبیدن به پروتئین مورد مطالعه، ساماندهی کرده‌اند. هنگامی که یک پروتئین مجهز به نانوبرچسب با پروتئین دیگری که به نانوحسگر چسبیده است پیوند می‌خورد، نانوبرچسب مغناطیسی می‌تواند میدان مغناطیسی محیط اطراف نانوحسگر را به یک اندازه کوچک ولی قابل تشخیص توسط آشکارساز تغییر دهد.
شان وانگ، که مدیر این کار پژوهشی است، می‌گوید که این نانوحسگر برهمان اساسی کار می‌کند که حسگر دیسک‌های سخت رایانه بر آن استوار هستند.
او گفت: “از آنجایی که تراشه ما کاملاً براساس فناوری و اصول ریزالکترونیک موجود استوار است، تعداد حسگرها در سطح با یک قیمت بسیار پایین براحتی قابل تغییر است. “
قدم بعدی شامل ایجاد ارتباط این فناوری با یک داروی خاص است که در حال انجام می‌باشد.
جزئیات نتایج این کار تحقیقاتی در مجله‌ی Nature Nanotechnology منتشر شده است.
