درمان اختلالات شنوایی با استفاده از نانوذرات

گروهی از دانشمندان اروپایی در تلاش هستند از نانوذرات مختلف برای رساندن داروها به گوش میانی بهره برده و روش جدیدی برای درمان اختلالات شنوایی پیدا کنند.

میلیون‌ها نفر در سراسر جهان از اختلالات شنوایی رنج می‌برند. گروهی از دانشمندان
در تلاش هستند با استفاده از نانوذرات مختلف به‌عنوان ابزارهای رسانشی گوش داخلی،
روش‌های جدیدی برای درمان این اختلالات پیدا کنند. آنها امیدوارند این نانوذرات
بتوانند در رسانش داروهای بهبوددهنده شنوایی مفید باشند.

به‌دلیل وجود موانع آناتومیک و فیزیولوژیک خاص، درمان اختلالات شنوایی با استفاده
از سامانه‌های دارورسانی معمول امکان‌پذیر نیست. بنابراین دانشمندان به‌دنبال یافتن
راه‌های متفاوتی برای اعمال موضعی داروها با استفاده از نانوذرات هستند. بنابر گفته
محققان دانشگاه داروسازی Guangdong در چین ترکیبی از چند نانوذره مختلف دارای ویژگی‌های
متنوعی همچون هدفگیری، پایداری درون بدن، زیست‌سازگاری و توانایی رهایش داروهای
کپسوله شده به سلول‌ها بوده و در نتیجه امکان استفاده از دُز پایین‌تر دارو و کاهش
اثرات جانبی حاصل از آن را فراهم می‌آورند.

در پروژه‌ای به‌نام NANOEAR که هزینه آن توسط اتحادیه اروپا تأمین شده است،
دانشمندان اروپایی در تلاشند محلی را که نانوذرات درون گوش درونی جمع می‌شوند پیدا
کرده و مفید بودن یا مضر بودن آنها را مورد مطالعه قرار دهند. آنها در حال مطالعه
هشت نانوذره مختلف از نظر رسانش ژن‌ها، پپتیدها، کورتیکواستروئیدها، siRNA و shRNA
هستند که از آن جمله می‌توان به لیپوزوم‌های زیست‌تخریب‌پذیر، مایسل‌ها و
نانوکپسول‌های دارای هسته لیپیدی اشاره کرد. از آنجایی که هر نانوذره ویژگی‌هایی
دارد که آن را از نانوذرات دیگر متمایز می‌کند، این دانشمندان باید بهترین حامل را
برای هر دارو پیدا کنند.

محققان این پروژه روی نانوذراتی کار می‌کنند که سلول‌های مو، نورون‌ها و سلول‌های
پشتیبان را هدف می‌گیرند. آنها پپتیدهای پایه‌ای را که به نانوذرات کمک می‌کنند از
گیر افتادن و غیر فعال شدن توسط آنزیم‌های لیپوزومی در سامانه اِندزومی سلول دروی
کنند، شناسایی کرده‌اند؛ بدین ترتیب نانوذرات می‌توانند محتوای خود را به هدف مورد
نظر برسانند. همچنین می‌توان نانوذرات را روکش‌دهی کرد تا توسط سامانه ایمنی بدن
شناسایی نشوند. سه گروه از همکاران پروژه NANOEAR در حال مطالعه ایمنی این نانوذرات
هستند و تاکنون هیچ اثر منفی مشاهده نکرده‌اند.

پروژه‌های تحقیقاتی زیادی در مراحل اولیه خود قرار دارند و سال‌های زیادی طول خواهد
کشید تا مبتلایان به اختلالات شنوایی بتوانند از نتایج این تحقیقات بهره‌مند شوند.
اما اگر نانوذرات آن عملکردی را که محققان انتظار دارند از خود نشان دهند، پیشرفت
بسیار بزرگی در زمینه درمان اختلالات شنوایی حاصل خواهد شد.