روشی جدید برای انحلال نانوذرات اکسید آهن در آب

بنابر گفته محققان دانشگاه آلاباما، تغییر گروه‌های شیمیایی که از اول نانوذرات
اکسید آهن را پوشانده‌اند، می‌تواند موجب حل شدن این ذرات در حلال‌های زیستی شود.
این قابلیت می‌تواند در کاربردهای پزشکی مختلفی همچون دارورسانی و تولید عوامل وضوح
تصویر بسیار نویدبخش باشد.

بر اساس مقاله‌ای که در شماره ۴ آگوست مجله Nature منتشر شده است «می‌توان شیمی
سطحی ذرات بسیار کوچک اکسید آهن را دستکاری نموده و آنها را در آب حل کرد؛ بدین
ترتیب امکان استفاده از آنها در کاربردهای پزشکی ایجاد می‌شود».

دکتر یوپینگ بائو، استادیار مهندسی شیمی و زیست‌شناسی دانشگاه آلاباما با نانوذرات
اکسید آهن، به‌خصوص برای کاربردهای زیست‌پزشکی همچون دارورسانی و تصویربرداری زیستی
کار می‌کند. انحلال‌پذیری این ذرات در آب و گروه‌های عاملی سطحی آنها دو ویژگی
بسیار مهم این ذرات هستند که نوع برهمکنش آنها با سامانه‌های زیستی را تعیین
می‌کنند. بسته به نوع کاربرد، روکش سطحی این نانوذرات بر کارایی آنها تأثیر بسیار
زیادی دارد.

بسیاری از مواد معمولی اگر با استفاده از نانوذرات ساخته شوند، دارای ویژگی‌های
متفاوتی خواهند بود، زیرا مساحت سطحی واحد وزن این ذرات نسبت به مساحت سطحی ذرات
بزرگ‌تر بسیار بیشتر است. بنابراین چالش اصلی استفاده از آنها در کاربردهای پزشکی
این است که این ذرات در محیط‌های آبی همانند درون بدن انسان پایدار شوند.

بائو به همراه یک گروه تحقیقاتی از دانشگاه آلاباما دریافتند که این فرایند زمانی
در بهترین حالت خود روی می‌دهد که روکش اولیه نانوذرات اکسید آهن تری‌اُکتیل فسفین
اکسید بوده و سپس با پلی‌آکریلیک اسید، پلی‌اتیلن ایمین یا گلوتاتیون جایگزین شود؛
بدین ترتیب نانوذرات باردار در یک محلول آبی تولید می‌شوند.

دفتر انتقال فناوری این دانشگاه در حال کار با بائو برای ثبت اختراع این فناوری و
یافتن فرصت‌های تجاری مربوط به آن است.