پژوهشگرانی از دانشگاه کالیفرنیا و آزمایشگاه ملی لارنس برکلی گزارشی از ابداع یک تکنیک حسگری جدید برای داده‌گیری از سیگنال‌دهی خارج سلولی در سطح زیرسلولی ارائه کرده‌اند. آنها یک آرایه مشددی نانوپلاسمونیکی ساخته‌اند که سیگنال‌های ایمنی‌سنجی فلورسانت را تا بیش از صد برابر تقویت می‌کند تا اولین نقشه‌برداری کمی واضحِ زیرمیکرومتری از ترشح سیتوکین داخلی از یک سلول منفرد را در مقیاس نانو ممکن سازند.
شنود ارتباطات خارج سلولی با مشدد نانوپلاسمونیکی
پژوهشگرانی از دانشگاه کالیفرنیا و آزمایشگاه ملی لارنس برکلی گزارشی از ابداع یک
تکنیک حسگری جدید برای داده‌گیری از سیگنال‌دهی خارج سلولی در سطح زیرسلولی ارائه
کرده‌اند. آنها یک آرایه مشددی نانوپلاسمونیکی ساخته‌اند که سیگنال‌های ایمنی‌سنجی
فلورسانت را تا بیش از صد برابر تقویت می‌کند تا اولین نقشه‌برداری کمی واضحِ
زیرمیکرومتری از ترشح سیتوکین داخلی از یک سلول منفرد را در مقیاس نانو ممکن سازند.
شنگ وانگ، از دانشگا کالیفرنیا، می‌گوید: “تقویت سیگنال مربوط به سنجش ایمنی- جذبی
متداول مرتبط به آنزیم (ELISA) بر کاتالیزش آنزیم استوار است؛ طبیعت پخشی این
مولکول‌های گزارشگر، کاربردهای آنها را در حسگری وضوح بالا محدود می‌کند.” این گروه
ساخت یک مشدد نانوپلاسمونیکی قابل‌تنظیم (TNPR) را شرح می‌دهد. این آرایه با آرایش
لایه‌های طلا و دی اکسید سیلیکون (لایه‌های طلا با ضخامت ۲۰ نانومتری که دی اکسید
سیلیکون با ضخامت ۵ نانومتری را ساندویچ می‌کنند)، ساخته می‌شود. این لایه‌ها روی
یک توری که در فاصله ۵۰۰ نانومتری بین ساختارهای نانوپلاسمونیکی با اندازه ۱۰۰
نانومتری قرار دارد، واقع شده‌اند.
وانگ می‌گوید: “TNPRهای ما دارای مزایای بی‌نظیری مانند تقویت فوق‌العاده میدان،
فرکانس‌های تشدیدی قابل‌تنظیم، و سازگاری با فرآیند تولید انبوه بالا- پایین (یعنی
لیتوگرافی نانوچاپی) هستند. لیتوگرافی نانوچاپی ساخت تعداد بیشتری از ساختارهای
نانوپلاسمونیکی یکنواخت با طیف‌های تشدیدی قابل‌کنترل و تقویت‌های میدان
الکترومغناطیسی را ممکن می‌سازد.”
این TNPR یک ساختار مشددی پلاسمونیکی است که میدان نوری موضعی، برای مثال شدت موضعی
نور، را افزایش می‌دهد – “موضعی” بمعنای یک لایه ۱۰ نانومتری از سطح طلا است. این
گروه می‌گوید که تقویت ایمنی‌سنجی‌های درجا، برای افزایش قابل ملاحظه سیگنال
آشکارسازی فلورسانت و نیز بهبود محسوس نسبت سیگنال – به – نویز برای زیست‌حسگری
دقیق، یک روش عملی پیشنهاد می‌کند.
وانگ و همکارانش برای نشان دادن قابلیت‌های چنین ایمنی‌سنجی‌های درجای تقویت شده –
TNPR، یک نقشه‌برداری با دقت زیرسلولی از ترشح سیتوکین را نمایش دادند.
جزئیات نتایج این کار تحقیقاتی در مجله‌ی Nano Letters منتشر شده است.
