نوع جدیدی از نانوذره که در آزمایشگاه‌های دانشگاه کارولینای شمالی ساخته شده است، قابلیت خوبی برای آزادسازی موثرتر شیمی‌داروها برای مداوای سرطان نشان داده است. ونبین لین و همکارانش در مطالعات آزمایشگاهی خود، نوع تازه‌ای از نانوذرات را ساخته و تست کرده‌اند که می‌توانند مقادیر بیشتری از داروی سرطانی را آزادسازی کرده و هیچ نوع نشت دارو بهنگامی که در داخل خون به سمت هدف حرکت می‌کنند، نداشته باشند.
ساخت نانوذره جدیدی برای درمان سرطان
نوع جدیدی از نانوذره که در آزمایشگاه‌های دانشگاه کارولینای شمالی ساخته
شده است، قابلیت خوبی برای آزادسازی موثرتر شیمی‌داروها برای مداوای سرطان
نشان داده است. ونبین لین و همکارانش در مطالعات آزمایشگاهی خود، نوع تازه‌ای
از نانوذرات را ساخته و تست کرده‌اند که می‌توانند مقادیر بیشتری از داروی
سرطانی را آزادسازی کرده و هیچ نوع نشت دارو بهنگامی که در داخل خون به سمت
هدف حرکت می‌کنند، نداشته باشند.
در آزمایش‌های اثبات- مفهوم، این پژوهشگران توانایی نانوذرات مذکور را برای
آزادسازی مقادیر درمان‌شناختی داروی شیمی‌درمانی اکسالیپلاتین به تومورهای
لوزالمعده و روده تست کردند. این نانوذرات مبتنی بر اکسالیپلاتین بازداری
از رشد قابل ملاحظه‌ای در تومورهای لوزالمعدی که از جهت درمانی واقعا سخت
هستند، نشان دادند. این نانوذرات دارای کارآیی درمانی دو تا سه برابر بیشتر
از خود اکسالیپلاتین هستند.
این نانوذره به خاطر ظرفیت بارگیری بسیار بالایش و نیز توانایی‌اش در آزادسازی قابل
کنترل دارویی شیمی‌درمانی از سایر نانوذرات متفاوت است. آزادسازی محموله‌های دارویی
به مولکول‌هایی طبیعی بستگی دارد که در بسیاری از تومورها رخ می‌دهند.
لین توضیح می‌دهد: “ذره polysilsesquioxane یا به اختصار PSQ که ما ابداع کرده‌اند،
بارگیری‌های بسیار بالایی از داروهای شیمی‌درمان اکسالیپلاتین را حمل می‌کند. این
ذرات تحت شرایط نرمال فیزیولوژیکی پایدار هستند ولی به آسانی می‌توانند احیاء شده و
محموله‌های پلاتین را در میکرومحیط‌های توموری شدیدا احیاءکننده که حاوی غلظت‌هایی
بالایی از عامل‌های احیاء هستند، آزاد کنند. بعنوان یک نتیجه، آنها آزادسازی پس
زمینه بسیار کمی دارند و نسبت به اکثر ذرات موجود براحتی به تومورها قابل هدفگیری
هستند. ما نیازمند این هستیم که بدقت مبحث مربوط به حرکت شناختی دارویی و سایر خواص
مهم ذره PSQ را تعیین کنیم تا بتوانیم این سکوی ذره‌ای را به کاربرد بالینی منتقل
نماییم.”
این کار با سرمایه‌گذاری سال ۲۰۱۰ از سوی انجمن ملی سرطان و مرکز سرطان کارولینا
حمایت شده است. این انجمن شامل ۱۲ شرکت و ۹ مرکز بمنظور ارتقاء و حمایت از
پروژه‌های تحقیقاتی بین رشته‌ای محدود و انفرادی که در راستای موانع اصلی و سوالات
اساسی در حوزه سرطان با استفاده از راه‌حل‌های بدیع نانوفناوری باشند، تاسیس شده
است.
این پژوهشگران جزئیات نتایج کار تحقیقاتی خود را تحت عنوان “نانوذرات
polysilsesquioxane برای شیمی‌درمانی سرطان مبتنی بر پلاتین هدفگیری شده با
رهاسازی کنترل شده” در مجله‌ی Angewandte Chemie منتشر شده است.
