محققان با الهام از ادوات DNA، روش جدیدی برای مرتب کردن سلول‌ها ارائه کردند. با این روش می‌توان انواع مختلفی از سلول‌ها که درون مخلوطی از سلول‌ها قرار را از هم جدا کرد. مزیت این روش سریع بودن آن است.
مرتب کردن سلول‌ها با استفاده از دی‌ان‌ای
محققان با الهام از ادوات DNA، روش جدیدی برای مرتب کردن سلول‌ها ارائه
کردند. با این روش می‌توان انواع مختلفی از سلول‌ها که درون مخلوطی از سلول‌ها
قرار را از هم جدا کرد. مزیت این روش سریع بودن آن است.
جداکردن سلول‌های بیمار از سلول‌های آلوده از اصول راهبردهای تشخیص بیماری
است. برای مرتب کردن سلول‌ها باید پاسخ ایمنی بدن مورد مطالعه قرار گرفته و
همچین سیستم‌های زیستی مورد بررسی قرار گیرد. مرتب سازی مغناطیسی، روشی
بسیار جاافتاده‌ای است. اما زمانی که چندین نوع سلول هذف مختلف مورد
ارزیابی است، آنگاه این روش بسیار پیچیده و زمان‌بر می‌شود.
کریستین پروبست، از دانشگاه واشنگتن درباره جزئیات پروژه این تیم تحقیقاتی توضیحاتی
می‌دهد. او می‌گوید در این روش از اصلی به‌نام جابه‌جایی رشته استفاده شد که در
زیست نانوفناوری بسیار شناخته شده است. او می‌گوید این ایده در ابتدا کمی
بلندپروازانه بود به‌طوری که مطمئن نبودیم که قابل اجرا باشد. ما ارتباطی میان
سلول‌ها و این اصل یافتیم و درصدد تست اجرایی شدن این ایده برآمدیم. نتایج نشان داد
که ایده قابل انجام است.
در جابجایی رشته، از این حقیقت استفاده می‌شود که جفت رشته‌های دی‌ان‌ای می‌توانند
توسط یک رشته بلندتر و مکمل از هم جدا شوند. مهندسان با استفاده از این فرآیند زیپ
شدن و باز شدن، موتورها و سوئیچ‌های مولکولی را راه اندازی کردند. در این بین،
محققان دریافتند که می‌توانند از این اثر جابه‌جای برای جداسازی و مرتب کردن
سلول‌ها استفاده کنند.
آنها از دانه‌های رنگی استفاده کردند به‌طوری که هر رنگ، یک نوع پروتئین ایمنی را
در سطح خود داشت. در هر دور، یکی از این دانه‌ها به محلول حاوی سلول‌ها اضافه شده و
سپس از سطح آن جمع‌آوری می‌شود. اولین رشته از پیوند میان دی‌ان‌ای متصل به
آنتی‌بادی و رشته مکمل آن که به یک دانه مغناطیسی متصل است به‌دست می‌آید. زمانی که
رشته سوم به سیستم اضافه می‌شود می‌تواند رشته جفت شده قبلی را بشکافت که در نتیجه
آن بخش غیرمغناطیسی نمونه از آن جدا می‌شود.
کل فرآیند در زمانی کمتر از یک ساعت انجام می‌شود در حالی که در روش‌های قبلی ۵
ساعت زمان لازم بود. بدیهی است که اگر ماده هدف نایاب باشد، خلوص دانه‌های به‌دست
آمده کاهش می‌یابد. این روش بسیار هوشمندتر و سریع‌تر از روش‌های پیشین است. البته
این بدان معنا نیست که لزوما این روش ساده نیز باشد. هر روشی که اتخاذ شود، چالش‌ها
و مشکلات منحصر به‌خود را نیز دارد.
