محققان دانشگاه استنفورد ساختار نانوپوسته‌ای فتوولتائیکی را ارائه کردند که قادر است با بهره‌گیری از یک پدیده فیزیکی، نور را به‌دام اندازد. این کار می‌تواند بهره پیل‌های خورشیدی لایه نازک را بهبود داده و همچنین وزن و هزینه تولید پیل‌ها را کاهش دهد.
استفاده از نانوپوسته در پیل‌های خورشیدی
|
محققان دانشگاه استنفورد ساختار نانوپوسته‌ای فتوولتائیکی را ارائه کردند که قادر است با بهره‌گیری از یک پدیده فیزیکی، نور را به‌دام اندازد. این کار می‌تواند بهره پیل‌های خورشیدی لایه نازک را بهبود داده و همچنین وزن و هزینه تولید پیل‌ها را کاهش دهد. بازدید کنندگان از ساختمان کاپیتول در آمریکا با پدیده جالبی روبرو هستند، |
|
|
نانوبلور سیلیکون ماده فتوولتائیک بسیار جالبی است. بهره الکتریکی آن بالا بوده و در برابر تابش شدید آفتاب بسیار مقاوم است. فیلم‌های نازک دیگر چنین قابلیتی ندارد. اما مشکل این فیلم جذب نور پایین در آن است. برای حل این مشکل محققان دانه‌های بسیار کوچکی از سیلیکا را تهیه کرده و روی آن را با پوشش سیلیکون پوشاندند. سپس سیلیکای موجود در مرکز این کره را با اسید شسته بدون این که اثری روی سیلیکون داشته باشد. پوسته باقیمانده نسبت به نور حساس بوده و از پدیده گالری نجواگر برخوردار است به طوری که با چرخش مجدد نور، مقدار جذب آن را افزایش می‌دهد. نور درون این نانوپوسته به‌دام افتاده و درون آن شروع به چرخش می‌کند. محققان مزیت این سیستم آن است که تولید ساختار نانوپوسته‌ای سریع بوده و نیاز به مقدار |
