استفاده از یدید مس برای کشتن ویروس‌ها

یک تیم تحقیقات ژاپنی روش جالبی برای تولید محصولات ضد ویروسی ارائه کرده است. این گروه از نانوذرات یدید مس برای این کار استفاده کرده است. این نانوذرات نوعی اکسیژن تولید می‌کند که موجب از بین رفتن پروتئین‌های مهم در ویروس می‌شود که در نهایت منجر به کشته شدن ویروس می‌گردد. مزیت مهم این روش آن است که برای ویروس ارائه روشی برای مقابله با این مکانیسم دشوار است.

یک تیم تحقیقات ژاپنی روش جالبی برای تولید محصولات ضد ویروسی ارائه کرده است.
این گروه از نانوذرات یدید مس برای این کار استفاده کرده است. این نانوذرات
نوعی اکسیژن تولید می‌کند که موجب از بین رفتن پروتئین‌های مهم در ویروس می‌شود
که در نهایت منجر به کشته شدن ویروس می‌گردد. مزیت مهم این روش آن است که برای
ویروس ارائه روشی برای مقابله با این مکانیسم دشوار است.

یدید مس گونه‌هایی از اکسیژن تولید می‌کند که با از بین بردن پروتئین‌های ویروس
موجب کشته شدن آنها می‌شود. از این ذرات می‌توان برای تولید محصولاتی نظیر
فیلترها، ماسک‌های صورت، البسه مخصوص آشپزخانه و دیگر محصولاتی که ممکن است در
معرض آلودگی به ویروس باشد، استفاده کرد. یوشی فوجیموری از موسسه ان بی سی مشتک
ژاپن مقاله‌ای در این باره نوشته است او برای اولین بار وجود خاصیت ضد ویروسی
را در نانونوذرات یدید مس به اثبات رسانده است.

یوشی فوجیموری می‌گوید نانوذرات یدید مس علاوه بر خاصیت ضد ویروسی، دارای
قابلیت آنتی باکتریالی هم است. ما با استفاده از این ماده موفق به تولید
محصولاتی نظیر ماسک‌های صورت، البسه یکبار مصرف، ملحفه ضدویروس و روکش‌های ضد
ویروسی شده‌ایم.

مدت‌هاست که مس به داشتن خواص ضد باکتری شهرت دارد و ترکیبات متعددی برای این
کار به‌کارگرفته شده است. ترکیبات مس پیش از این برای مقابله با ویروس
آنفولانزا و ویروس ضد ایمنی بدن مورد استفاده قرار گرفته است. مشکل اصلی این
ترکیبات آن است که رنگ اکسید مس باعث می‌شود که ظاهر محصول تغییر کرده که این
موضوع خیلی خوشایند نیست. برای همین اگر از نانوذرات یدید مس که سفید رنگ است
استفاده شود، چنین مشکلی رویت نخواهد شد.

نانوذرات یدید مس در آب و هوا پایدار هستند بنابراین دارای خواص ضد باکتری
طولانی مدتی خواهند بود، این در حالی است که مواد مواد ضد عفونی کننده مبتنی بر
الکل نسبت به ویروس‌ها اثر کمتری دارند.

پژوهشگران نشان دادند که یدید مس موجب زوال پروتئین‌های عاملی در ویروس‌ها
می‌شود که این کار احتمالا به‌دلیل ‌تولید نوعی اکسیژن است که مسئول نابودی
پروتئین‌ها است. یکی از مهمترین مزایای این روش آن است که برای ویروس‌ها بسیار
دشوار است که برای مقابله با این مکانیسم روشی را اتخاذ کنند.