پژوهشگران دانشگاه بوعلی سینا همدان و دانشگاه آزاد اسلامی تاکستان، توانستند نانوجاذبی را برای حذف فرمالدهید از منابع آبی تولید کنند. شناسایی این ماده سرطانزا در منابع زیستمحیطی با دشواریهایی همراه است.
جذب فرمالدهید با اصلاح شیمیایی نانوذرات آلومینا
پژوهشگران دانشگاه بوعلی سینا همدان و دانشگاه آزاد اسلامی تاکستان، توانستند نانوجاذبی را برای حذف فرمالدهید از منابع آبی تولید کنند. شناسایی این ماده سرطانزا در منابع زیستمحیطی با دشواریهایی همراه است.
فرمالدهید به عنوان یکی از مواد پرکاربرد، سالانه بیش از ۱۰ میلیون تن در سراسر جهان تولید میشود و به عنوان ترکیب بسیار سمی و سرطانزا نیز شناخته شده است.
این ماده طی فرآیند تولید، مصرف در صنایع مختلف و یا بر اثر عوامل دیگر میتواند به محیط راه پیدا کند. شناسایی و جداسازی این ماده سرطانزا در منابع زیستمحیطی به علت خواص شیمیایی با دشواریهایی همراه است.
پژوهشگران این کار تحقیقاتی، با توجه به نیاز تولید موادی با قابلیت حذف فرمالدهید، با مطالعاتی که بر روی عوامل موثر بر واکنشپذیری نانوذرات آلومینا داشتند؛ توانستند با گرافتکردن ۲و۴-دی نیترو فینیل هیدرازین بر روی نانوذرات آلومینا به این امر دست یابند. آنان نمونه سنتز شده و نمونه آلومینا بدون گرافت را در یک محیط آلوده به غلظت مشخصی از فرمالدهید قرار داده و میزان جذب فرمالدهید را با هم مقایسه کردند.
با توجه به مشاهداتی که طی این پژوهش انجام گرفت؛ مشاهده شد که حضور نانوذرات آلومینا به تنهایی در محیط، هیچ تغییری در غلظت فرمالدهید ایجاد نمیکند. پژوهشگران به منظور بهبود واکنشپذیری نانوذرات آلومینا، واکنشگر ۲و۴-نیترو فنیل هیدازین را با نانوذرات آلومینا گرافت کردند و مشاهدات خود را گزارش دادند. آنان در مشاهدات خود به این نتیجه رسیدند که گرافتشدن این دو با هم باعث جذب فرمالدهید از محیط آلوده تا ۹۹ درصد میشود.
همچنین در این کار تحقیقاتی تأثیر عوامل مختلفی از جمله pH و زمان تماس محیط آلوده با نانوذرات آلومینای گرافتشده مورد بررسی قرار گرفت. نتایج بررسیها نشان داد که pHهای بالا باعث تجزیه فرمالدهید و در نتیجه کاهش غلظت فرمالدهید در محیط میشود که این امر باعث کاهش بازده جذب و تداخل در فرآیند جذبی میگردد. آنان pH=7 را بهینهترین محیط برای بازده بالا گزارش دادند.
یکی دیگر از نتایج این تحقیقات عدم تأثیر محسوس وجود غلظت بالای یونهای مختلف از جمله کلسیم و سدیم بر توانایی جذب نانوذرات آلومینای گرافت شده بود.
این کار تحقیقاتی که بهوسیلهی دکتر عباس افخمی با همکاری دکتر طیبه مدرکیان از دانشگاه بوعلی سینا همدان و آقای دکتر حسن باقری از دانشگاه آزاد اسلامی تاکستان صورت گرفته است در مجله Desalination (جلد ۲۸۱، ۱۷ اکتبر سال ۲۰۱۱) منتشر شده است. علاقمندان میتوانند متن مقاله را در صفحات ۱۵۱ الی ۱۵۸ همین شماره مشاهده نمایند. |