استفاده از مغناطیس برای رهایش دارو در تومور سرطانی

برای چند دهه دانشمندان روی استفاده از نانوذرات مغناطیسی به‌عنوان ابزاری برای رهاسازی دارویی کار می‌کنند. اخیرا پژوهشگران دانشگاه سیدنی نشان دادند که با ترکیب سه فلز آهن، طلا و پلاتین می‌توان روشی برای رهایش مستقیم دارو در بدن ارائه کرد. نتایج این کشف در نشریه Inorganica Chimica Acta به چاپ رسیده است.

برای چند دهه دانشمندان روی استفاده از نانوذرات مغناطیسی به‌عنوان ابزاری
برای رهاسازی دارویی کار می‌کنند. اخیرا پژوهشگران دانشگاه سیدنی نشان
دادند که با ترکیب سه فلز آهن، طلا و پلاتین می‌توان روشی برای رهایش
مستقیم دارو در بدن ارائه کرد. نتایج این کشف در نشریه Inorganica Chimica
Acta به چاپ رسیده است.

یک تیم تحقیقاتی به‌رهبری نیال ویت و وجسیچ چرناوسکی با همکاری همتایان
اسکاتلندی خود از اکسید آهن به ابعاد ۵ نانومتر برای تولید داروهای ضد
سرطان استفاده کردند. نیال ویت می‌‌گوید ما اکسید آهن را با استفاده از یک
لایه محافظ از طلا و سیس پلاتین پوشش دادیم. سیس پلاتین نام دارویی است که
برای درمان سرطان بیضه استفاده می‌شود. لایه بیرونی این ساختار پوششی
پلیمری به شکل اسپاگتی است.

ویت می‌افزاید مهمترین چیز درباره این دارو آن است که هسته آهنی آن
می‌تواند تحت میدان مغناطیسی به حرکت در آید، این پدیده شبیه آزمایش آهن و
آهن‌ربا است که در کلاس علوم انجام می‌شود. در روش‌های معمولی هدایت دارو
بسیار دشوار است در این روش جدید می‌توان دارو را بصورت مستقیم به محل مورد
نظر در بدن رساند. برای مثال می‌توان داروی ضد سرطان را با استفاده از یک
میدان مغناطیسی قوی به تومور رساند. همچنین می‌توان یک ماده مغناطیسی قوی
را در تومور قرار داد و در نهایت دارو تزریق شده به‌دلیل جاذبه مغناطیسی به
تومور برسد.

پژوهشگران این پروژه عملکرد فناوری جدید خود را در آزمایشگاه روی سلول‌های
سرطانی نشان دادند. نتایج آزمایشگاهی نشان داد زمانی که دارو تحت میدان
مغناطیسی به محل تومور می‌رسد، تنها سلول‌های اطراف مغناطیس موجود در تومور
را از بین می برد و با دیگر سلول‌ها کاری ندارد.

در روش‌های شیمی‌درمانی رایج، دارو در تمام بدن گسترش می‌یابد بنابراین
علاوه‌بر سلول‌های سرطانی، ارگان‌های زنده را نیز از بین می‌برد. اما با
استفاده از این روش جدید، اثرات جانبی شیمی‌درمانی حذف می‌شود بنابراین
مشکلاتی از قبیل ریزش مو، حالت تهوع، استفراغ، کاهش گلبول‌های قرمز و
افزایش خطر عفونت از بین می‌رود.

این فناوری جدید می‌تواند در درمان‌ها مختلف سرطان‌هایی که با استفاده از
داروهای پلاتینی معمولی درمان آنها امکان پذیر نیست، مورد استفاده قرار
گیرد. از جمله این موارد می‌توان به سرطان پروستات اشاره کرد. داروهای
پلاتینی یکی از رایج‌ترین داروهای مورد استفاده در شیمی درمانی هستند که
حاوی سیس پلاتین، کربوپلاتین و اگزالی‌پلاتین هستند.