تولید قطعات الکترونیکی انعطاف‌پذیر

یک تیم تحقیقاتی متشکل از پژوهشگرانی از موسسه گوانجیو کره، دانشگاه سئول و دانشگاه رایس موفق به تولید زیرلایه‌ای با ضخامت یک مولکول شدند که انعطاف‌پذیری بالایی دارد. در این روش از مولکول‌های آلکیل استفاده شده که با استفاده از خودآرایی به شکل فیلم‌های نازک در می‌آید. از این لایه‌های می‌توان در تولید قطعات الکترونیکی انعطاف‌پذیر استفاده کرد.

یک تیم تحقیقاتی متشکل از پژوهشگرانی از
موسسه گوانجیو کره، دانشگاه سئول و دانشگاه رایس موفق به تولید زیرلایه‌ای
با ضخامت یک مولکول شدند که انعطاف‌پذیری بالایی دارد. در این روش از
مولکول‌های آلکیل استفاده شده که با استفاده از خودآرایی به شکل فیلم‌های
نازک در می‌آید. از این لایه‌های می‌توان در تولید قطعات الکترونیکی
انعطاف‌پذیر استفاده کرد.

محققان در تمام جهان به‌دنبال ساخت ادوات الکترونیکی انعطاف‌پذیر هستند تا
با استفاده از آن محصولاتی با شکل جدید نظیر تلفن‌های همراه انعطاف‌پذیر،
نمایشگرهایی با قابلیت خم شدن و ادوات هوشمند درون مبلمان تولید کنند.
مشکلی که در این مسیر وجود دارد آن است که ترانزیستورها و قطعات الکترونیکی
به زیرلایه متصل هستند، بنابراین با خم شدن زیرلایه این ارتباط با ایجاد
ترک گسسته شده سیستم دچار نقص می‌شود.

در آخرین تلاش‌ها برای تولید ادوات انعطاف‌پذیر، محققان از پلی‌آمید
به‌عنوان زیرلایه استفاده کردند. این ماده در حین خم شدن نمی‌شکند همچنین
در صورت گرما دیدن نیز حالت اولیه خود را حفظ می‌کند این موضوع اهمیت زیادی
دارد زیرا در صورت خم شدن یک سطح، گرما تولید می‌شود. زمانی که یک سطح
چندین بار خم شود، گرم می‌شود. در این پروژه محققان ساختاری نازک به ضخامت
یک مولکول تولید کردند که شباهت زیادی به دیود دارد که در آن مولکول‌های
آلکیل خودآرایی داده و تک لایه‌ها را می‌سازد.

 

 
برای تست این یافته، پژوهشگران ۵۱۲ قطعه
تولید کردند که ۳ سانتیمتر مربع مساحت داشت سپس آن را تحت شرایط مختلف خم
کردند. این ساختارها به اشکال مختلف نظیر سیلندری خم شدند و حتی آنها را
به‌صورت مارپیچ درآوردند. در برخی موارد آنها را ۱۰۰۰ بار به سرعت خم
کردند. سپس نمونه را به جریان DC متصل کردند تا هدایت الکتریکی آنها را
بررسی کنند. نتایج نشان داد که هیچگونه کاهشی در هدایت الکتریکی ساختارها
بوجود نیامده است. تحقیقات بیشتر نشان داد که هیچ زوال ساختاری در این
قطعات ایجاد نشده است که این به‌معنای دستاوردی بزرگ قلمداد می‌شود. قدم
بعدی در این پروژه آن است که قطعات ترانزیستوری ساخته شده با این مواد مورد
آزمایش قرار گیرد تا تاثیر خم شدن روی آن مشخص شود. اگر نتایج موفقیت آمیز
باشد آنگاه باید منتظر تولید تلفن‌های انعطاف‌پذیری بود که به‌راحتی خم
می‌شوند و می‌توان آنها را درون کوله پشتی قرار داد و نگران شکستن‌شان
نبود.

این گروه نتایج کار خود را در قالب مقاله‌ای تحت عنوان Flexible
molecular-scale electronic devices در نشریه Nature Nanotechnology به چاپ
رساندند.