گروهی از محققان آلمانی روشی جدیدی برای تولید نانوسیم‌های رسانا و پایدار DNA ارائه داده‌اند.
DNA، جزء سازنده قطعات الکترونیکی در آینده
| قطعات الکترونیکی روز به‌روز کوچک‌تر و کوچک‌تر شده و کارایی بیشتری پیدا می‌کنند. با استفاده از مواد معمول به‌زودی به محدودیت عملی در کوچک سازی قطعات الکترونیکی خواهیم رسید. مدارهای الکترونیکی در آینده نیاز به مواد جایگزینی همچون نانوسیم‌های ساخته شده از DNA یا نانوترانزیستورها دارند تا بتوانند به‌عنوان مسیرهای رسانایی در مدارات ریز عمل کنند. حال گروهی از محققان آلمانی روشی جدیدی برای تولید نانوسیم‌های رسانا و پایدار DNA ارائه داده‌اند. |
 |
| DNA چیزی بیش از یک حامل اطلاعات ژنتیکی است؛ این مولکول همچنین یک ماده ساختمانی جذاب در فناوری نانو به‌شمار می‌رود. دلیل این امر ویژگی خارق‌العاده خودآرایی این مولکول است. به‌همین دلیل اغلب از DNA به‌عنوان قالبی برای تولید ساختارهای نانومقیاس دیگر استفاده می‌شود. این واقعیت که DNA رسانای بسیار ضعیف الکتریسیته است، کاربرد آن در عرصه الکترونیک را محدود کرده است. یکی از روش‌های حل این مشکل نشاندن فلزات روی رشته‌های DNA است. تولید کنترل‌شده و فلزی‌سازی نانوساختارهای DNA حال دانشمندان RWTH آخن و دانشگاه مونیخ راهکار جدیدی برای تولید کنترل‌شده توالی تثبیت از گروه‌های آلکین تشکیل می‌شود. این توالی امکان ثابت شدن رشته‌های DNA کشیده شده، روی ویفر رسوب داده شده و با واکنش «کلیک» به آن نشاندن ذرات نقره فرایند فلزی‌سازی را تکمیل نمی‌کند. در مرحله دوم طلا از جزئیات این کار در مجله Angewandte Chemie منتشر شده است.
|
