دانشمندان در انگلیس پیل سوختی هیدروژنی طراحی کرده‌اند که از نانولوله‌ها برای افزایش مقدار الکتروکاتالیست متصل به الکترودها استفاده می‌کند. آنها می‌گویند که این طراحی در مقایسه با طراحی‌های موجود منجر به بهبود چند ده برابری چگالی توان می‌شود.
افزایش توان پیل‌های سوختی بدون غشاء
| دانشمندان در انگلیس پیل سوختی هیدروژنی طراحی کرده‌اند که از نانولوله‌ها برای افزایش مقدار الکتروکاتالیست متصل به الکترودها استفاده می‌کند. آنها می‌گویند که این طراحی در مقایسه با طراحی‌های موجود منجر به بهبود چند ده برابری چگالی توان می‌شود. پیل‌های خورشیدی هیدروژنی بدون غشاء مبتنی بر الکتروکاتالیست‌های آنزیمی یک
|
 |
|
در این پیل سوختی از دو آنزیم بعنوان الکتروکاتالیست‌ها روی الکترودهای اصلاح شده ویژه استفاده می‌شود؛ هیدوژناس مقاوم- اکسیژن برای آند و اکسیداز بیلیروبین برای کاتد. |
| ساداگوپان کریشنان و فراسر آرمسترانگ از دانشگاه آکسفورد در تلاش برای بهبود چگالی توان این پیل‌های سوختی، نانولوله‌های کربنی را به الکترودهای گرافیتی متصل کردند. آنها سپس با استفاده از اسید ۱- پیرین بوتیریک این نانولوله‌های کربنی را با دو آنزیم مختلف (هیدروژناس – ۱ در آند و اکسیداز بیلیروبین در کاتد) اصلاح کردند. این ترتیب سه بعدی مقدار آنزیم متصل به الکترود را به شدت افزایش می‌دهد. آرمسترانگ توضیح می‌دهد که افزایش مقدار آنزیم متصل به الکترود منجر به توان بزرگ‌تر می‌شود. عملکرد این پیل سوختی که بوسیله احیای اکسیژن (۴ درصد) محدود می‌شود، در قبل از اینکه این نوع پیل‌های سوختی کاربرد عملی پیدا کنند، نیاز است که بر یی – هنگ پرسیوال زانگ، یک متخصص زیستی در ویرجینیا تک شرح می‌دهد که این این محققان جزئیات نتایج کار تحقیقاتی خود را در مجله‌ی Chem. Sci. منتشر
|
