برش کیک گرافنی

یک گروه تحقیقاتی روشی برای تصویربرداری از ورقه‌های گرافنی ارائه کرده است. نتایج مشاهدات این گروه می‌تواند در تولید ادوات الکترونیکی کاراتر مورد استفاده قرار گیرد.

یک گروه تحقیقاتی روشی برای تصویربرداری از
ورقه‌های گرافنی ارائه کرده است. نتایج مشاهدات این گروه می‌تواند در تولید
ادوات الکترونیکی کاراتر مورد استفاده قرار گیرد.

پژوهشگران دانشگاه منچستر انگلیس نشان دادند که گرافن می‌تواند به‌عنوان
واحدهای سازنده برای تولید ساختارهای سه بعدی مورد استفاده قرار گیرد.
ساختارهایی که اگر در حالت طبیعی تولید شوند دارای محدودیت‌هایی خواهند
بود.

ورقه‌های گرافنی منفرد که به‌صورت ساندویچی درآمده‌اند می‌توانند مواد
عایقی را درون خود جای دهند. با این کار ساختارهایی پدید می‌آید که
ویژگی‌های منحصر به‌فرد داشته و می‌توان از آنها در ادوات الکترونیکی
استفاده کرد. از این روش برای تولید ادوات مختلف استفاده می‌شود.

اخیرا در مقاله‌ای که پژوهشگران انگلیسی در نشریه Nature Materials به چاپ
رساندند، نشان دادند که از روش تصویربرداری جانبی می‌توان برای به
تصویرکشیدن لایه‌های اتمی گرافن در این ادوات استفاده کرد. آنها دریافتند
که این ساختارها تقریبا کامل بوده و حتی می‌توان بیش از ۱۰ لایه مختلف را
روی هم قرار داد و این ساختارها را تولید کرد.

این نتایج شگفت‌آور نشان می‌دهد که آخرین روش برای مجزاکردن گرافن بسیار
دقیق بوده و محققان می‌توانند از آن با دقت در مقیاس اتمی استفاده کنند.

 

 
 
این کار نشان می‌دهد که پتانسیل‌های گرافن
برای به‌کارگیری در نسل جدیدی از تراشه‌های کامپیوتری بسیار بالا است. برای
تصویربرداری با استفاده از راهبرد نگاه جانبی، محققان یک تکه از این ساختار
را برش زدند. آنها از یک پرتو یونی برای برش سطح گرافن استفاده کردند.

گرافن ماده‌ای دو بعدی از جنس کربن است که اتم‌های کربن به‌صورت لانه‌
زنبوری در ان قرار گرفته‌اند. این ماده که نازک‌ترین ماده جهان است، لقب
مستحکم‌ترین ماده را نیز یدک می‌کشد. هدایت الکتریک گرافن مانند مس است.

آندره گیم و کویستا نوفوسلوف در سال ۲۰۱۰ به‌دلیل کار روی این ماده و کشف
خواص آن جایزه نوبل فیزیک را دریافت کردند. دانشگاه منچستر برای تداوم
تحقیقات در این حوزه، موسسه‌ای به‌نام موسسه ملی گرافن ایجاد کرده است.
سارا هایگ از بخش مهندسی مواد دانشگاه منچستر می‌گوید در این پروژه ما
برش‌هایی تهیه کردیم که به اندازه ۱۰۰ اتم ضخامت داشت این کار به ما اجازه
می‌داد تا لایه‌های منفرد اتمی گرافن را مشاهده کنیم. ما دریافتیم که زبری
موجود در گرافن با هدایت آن ارتباط دارد. ما همچنین توانستیم لایه‌های کامل
گرافی را مشاهده کنیم. ما قصد داریم تا از این نوع تصویربرداری به‌عنوان
راهبردی برای بهبود عملکرد ادوات گرافنی استفاده کنیم.