نانولوله‌های کربنی در سلول‌های قلب

محققان ایرلندی روشی برای تولید سلول‌های مشابه عضلات قلب ارائه کردند که می‌تواند برای درمان بیمارانی که در اثر حمله قلبی دچار آسیب شدند مفید باشد. در این سلول‌ها از نانولوله‌های کربنی استفاده شده است.

محققان ایرلندی روشی برای تولید سلول‌های مشابه عضلات قلب ارائه کردند که می‌تواند برای درمان بیمارانی که در اثر حمله قلبی دچار آسیب شدند مفید باشد. در این سلول‌ها از نانولوله‌های کربنی استفاده شده است.

پژوهشگران سلول‌های بنیادین به‌دنبال استفاده از خواص الکتریکی نانومواد هستند تا از آنها برای توسعه سلول‌ها جهت تولید سلول‌های قلبی استفاده کنند. این تیم تحقیقاتی از موسسه پزشکی احیاء کننده (REMEDI) در دانشگاه ملی ایرلند با همکاری همتایان خود در کالج ترینیتی دوبلین روی این موضوع کار کرده‌اند.

بیماری قلبی یکی از عوامل مهم مرگ و میر در ایرلند به‌شمار می‌رود. زمانی که در اثر حمله قلبی عضلات قلب دچار آسیب می‌شوند این عضلات توان اندکی برای ترمیم خود دارند بنابراین هیچ درمان بالینی برای بافت‌های آسیب‌دیده قلب وجود ندارد. بیش از ۱۰ سال است که تلاش‌های بی‌شائبه‌ای برای بهبود درمان مبتنی بر سلول انجام شده است که تا بلکه این مشکل حل شود. اما از سلول‌های قلب بیمار نمی‌توان برای این کار استفاده کرد بنابراین دانشمندان به‌دنبال یافتن منبع جدید و جایگزینی برای این موضوع می‌گردند تا از آن برای ترمیم بافت‌های قلب استفاده کنند.

والریا بارون و مری مورفی یک تیم تحقیقاتی بین رشته‌ای را برای این پروژه تشکیل دادند. این گروه از نانولوله‌های کربنی استفاده کردند که نسبت به تحریکات الکتریکی حساس است. آنها از این نانوماده برای تولید سلول‌هایی با قابلیت سلول‌های قلبی استفاده کردند.

والیریا بارون می‌گوید خواص الکتریکی نانولوله‌های کربنی موجب می‌شود که سلول‌های بنیادین استخراج شده از مغز قرمز استخوان بتواند تحریک شود. در واقع با این کار سلول‌ها نسبت به الکتریسیته حساس شده و همانند سلول‌های قلب عمل می‌کنند.

این یک روش کاملا جدید برای تولید سلول‌هایی با قابلیت تحریک الکتریکی است که می‌تواند برای درمان‌های بالینی مورد استفاده قرار گیرد. نتایج این پژوهش می‌تواند سنگ بنایی باشد برای درمان و ترمیم بافت‌های فعال شده با الکتریسیته، بنابراین می‌توان از آن برای درمان بیماری‌های مغزی و نخاعی استفاده کرد.

نتایج این پژوهش در قالب دو مقاله در نشریات Macromolecular Bioscience وBiomaterials به چاپ رسیده است. بلو از محققان این پروژه می‌گوید دو دهه است که ما روی نانولوله‌های کربنی کار می‌کنیم و اکنون موفق به حل این مشکل جهانی شده‌ایم. امیدواریم بیماران زیادی در سراسر جهان از این فناوری بهره‌مند شوند. برخی از دستاوردهای ما پتنت شده و برخی دیگر توسط شرکت‌های بین اللملی تحت لیسانس در آمده است.