منطق گرافنی در دنیای واقعی

پژوهشگران ایتالیایی و آمریکایی اولین درگاه منطقی گرافنی مجتمع را که در هوای ‏معمولی و دمای اتاق کار میکند، خلق کرده‌اند. آنها می‌گویند که این کار پیشرفت بزرگی ‏در توسعه منطق گرافنی است. ‏

 ‎‎ ‎ ‎ ‎ ‎ ‎
‎ ‎ ‎ ‎ ‎ ‎

‎ پژوهشگران ایتالیایی و آمریکایی اولین درگاه منطقی گرافنی مجتمع را که در هوای ‏معمولی و دمای اتاق کار می‌کند، خلق کرده‌اند. آنها می‌گویند که این کار پیشرفت بزرگی ‏در توسعه منطق گرافنی است. ‏

 

رومان سوردان از دانشگاه پلی‌تکنیک میلان که رهبر این گروه است، می‌گوید که این ‏درگاه منطقی گرافنی اولین درگاهی هستند که قرار است با سیگنال‌های دیجیتالی ورودی و ‏خروجی تنظیم‌شده ولتاژی کار کنند. چنین عملی پیشنیاز اصلی این نوع درگاه است. او ‏گفت: «علاوه براین، درگاه مذکور بر روی نوعی از گرافن مجتمع شده است که می‌تواند ‏بسادگی در ابعاد بزرگ رشد یابد و راه را برای تولید انبوه چنین افزاره‌های الکترونیکی ‏کربنی هموار کند.»‏

 

 

 طرح شماتیکی از یک آرایه بزرگ از متناوب‌ساز‌های ساخته شده روی یک گرافن ویفری (بالا چپ)، یک دیاگرام ‏مداری از دو متناوب‌ساز آبشاری (بالا راست)، و سیگنال‌های اندازه‌گیری شده از تماس آبشاری دو متناوب‌ساز گرافنی ‏در شرایط محیطی (پایین) است.‏

 

سوردان و همکارانش اولین مدار منطقی گرافنی تا سال ۲۰۰۹ را با طراحی یک متناوب‌ساز ‏تکمیلی – آجربنای اصلی الکترونیک دیجیتالی نوین – ساختند. با اینحال، اگرچه این افزاره ‏بخوبی کار می‌کرد ولی برای کاربردهای دنیای واقعی مناسب نبود زیرا روی گرافن ورقه‌ورقه ‏مجتمع شده بود و قابلیت افزایش مقایس تا سطح صنعتی را نداشت. بعلاوه، این افزاره با ‏سیگنال‌های ورودی و خروجی تنظیم شده ولتاژی کار نمی‌کرد. ‏

 

از زمان انجام این کار، سایر گروه‌های پژوهشی روی تنظیم سیگنال در متناوب‌سازهای ‏گرافنی مشغول بکار شدند. با اینحال، حتی بهترین افزاره‌ها در دماهای بسیار پایین کار ‏می‌کردند و بر اساس نمونه‌های ورقه‌ورقه گرافنی استوار بودند. ‏

 

سوردان و همکارانش بالاخره موفق شدند که تنظیم سیگنال دیجیتالی در متناوب‌سازهای ‏ساخته شده از گرافن ویفری (که با رسوب بخار شیمیایی رشد یافته است) را بنمایش ‏بگذارند- که در دمای اتاق و هوای معمولی قابل راه‌اندازی است. با اینحال، این همه ماجرا ‏نیست. سوردان گفت: «ما به بهره ولتاژ پنج و سه دهم که بیشترین مقدار گزارش شده تا ‏امروز است، تحت شرایط محیطی رسیدیم. در سال ۲۰۰۹ ما فقط بهره چهار صدم داشتیم – و ‏این هم در افزاره‌های گرافنی ورقه‌ورقه بود.»‏

 

این پژوهشگران با طرح افزاره خود- ردیفی، که مشابه تقویت‌کننده گرافنی است که ‏خودشان قبلا آن را ساخته‌اند، به این پیروزی دست یافتند. سوردان افزود: «ما نه تنها تنظیم ‏سیگنالی را در آزمایش‌های جدید خود بنمایش گذاشتیم بلکه درگاه‌های منطقی گرافنی را ‏در مدارهای پیچیده‌تر بصورت آبشاری قرار دادیم. چنین نتایجی تاکنون در هیچ دمایی ‏مشاهده نشده است.» این گروه حتی موفق به شناسایی پارامترهای مورد نیاز چینش آبشاری ‏نیز شده است. ‏

 

این پژوهشگران جزئیات نتایج کار تحقیقاتی خود را در مجله‌ی ‏Nano Letters‏ منتشر ‏کرده‌اند.‏ ‎
 

‎ ‎ ‎ ‎‎