ارتقاء درمان انواع سرطان با استفاده از نانوذرات

پژوهشگران دانشگاه تربیت مدرس با استفاده از نانوذرات حاوی داروی ضد سرطان، موفق به تولید یک سامانه جدید ‏دارورسانی جهت رسانش هدفمند دارو به بافت آسیب دیده شدند.

پژوهشگران دانشگاه تربیت مدرس با استفاده از نانوذرات حاوی داروی ضد سرطان، موفق به تولید یک سامانه جدید ‏دارورسانی جهت رسانش هدفمند دارو به بافت آسیب دیده شدند. این سامانه جدید می‌تواند برای رسانش انواع مختلفی از ‏داروهای مورد استفاده در شیمی درمانی سرطان بکار گرفته شود.‏

در این پژوهش، ابتدا نانوذرات آلبومینی حاوی داروی ضد سرطان ۵-فلورویوراسیل تولید شد و سپس به منظور رسانش مؤثر ‏داروی مذکور به محل سلول‌های سرطانی، یک پادتن تک دودمانی ضد ‏MUC1‎‏ به نام ‏PR81‎‏ به سطح نانوذرات به صورت ‏کووالانسی متصل شد. اتصال پادتن به سطح نانوذرات حاوی دارو این امکان را فراهم می‌آورد تا دارو به طور اختصاصی به محل ‏سلول‌های سرطانی رسانده شود و آسیب رسیدن به بافت‌های سالم به حداقل برسد.
 ‏
حسن کوچک زاده، دانشجوی ترم آخر دکتری تخصصی در رشته مهندسی شیمی-بیوتکنولوژی از دانشگاه تربیت مدرس، ‏درباره این تحقیقات گفت: «هدف از انجام این پژوهش تولید یک سامانه جدید دارورسانی بر پایه نانوذرات آلبومینی است که ‏جهت رسانش هدفمند داروهای ضد سرطانی به سلول‌های هدف، به سطح آن‌ها پادتن تک دودمانی متصل شده است. این سامانه ‏می‌تواند برای بارگذاری انواع مختلفی از داروهای ضد سرطانی مانند دوکسوروبیسین و پکلیتاکسیل نیز مورد استفاده قرار گیرد. ‏مزیت اصلی این سامانه رسانش هدفمند دارو به محل آسیب دیده است.»‏

وی افزود: «در این پژوهش ابتدا نانوذرات آلبومین سرم گاوی حاوی داروی ۵- فلورویوراسیل با استفاده از روش انحلال ‏زدایی تولید شدند. سپس پادتن تک دودمانی ‏PR81‎‏ با استفاده از پیوند دهنده پگ دو سر فعال و با درنظر گرفتن گروه‌های آمین ‏آزاد سطح نانوذرات و گروه‌های سولفور آزاد ایجاد شده بر روی ساختار پادتن، به نانوذرات آلبومینی حاوی دارو متصل شد. اتصال ‏پادتن به نانوذرات با استفاده از روش الایزا تأیید شد. بررسی سامانه هدفمند تولید شده در محیط برون تنی بر روی سلول‌های ‏MCF7‎، نشاندهنده کارایی بالاتر این سامانه در از بین بردن سلول‌ها در مقایسه با داروی آزاد بود. همچنین بررسی پایداری ‏فیزیکی-شیمیایی و زیستی سامانه هدفمند تولید شده، نشاندهنده حفظ این خواص طی ۲۰ روز نگهداری در دمای محیط بود.»‏

نتایج این تحقیقات منجر به تولید و تأیید کارایی یک سامانه جدید دارورسانی بر پایه نانوذرات آلبومینی شد که می‌تواند برای ‏رسانش انواع مختلفی از داروهای شیمی درمانی سرطانی مورد استفاده قرار گیرد.‏

نتایج این کار تحقیقاتی که به دست حسن کوچک زاده، دکتر سید عباس شجاع الساداتی (عضو هیئت علمی دانشکده ‏مهندسی شیمی گروه بیوتکنولوژی دانشگاه تربیت مدرس) و همکاران صورت گرفته است، در مجله ‏Human antibodies‏ ‏‏(جلد ۲۱، شماره ۳-۴، ۲۰۱۲) منتشر شده است. علاقمندان می‌توانند متن کامل مقاله را در صفحات ۴۹ الی ۵۶ همین شماره ‏مشاهده نمایند.‏