پژوهشگران دانمارکی روشی را برای شناسایی زودهنگام بیماری ارائه کردند. این گروه یک نگهدارنده مبتنی بر نانوسیم ساختند که پروتئین مورد نظر روی آن تثبیت شده و سپس مورد شناسایی قرار میگیرد.

نانوابزاری برای شناسایی زودهنگام بیماری
در دنیای پزشکی، هر قدر شناسایی یک بیماری سریعتر و دقیقتر اتفاق بیافتد شانس درمان بیماری نیز افزایش مییابد. به همین دلیل محققان روی بهبود ادوات تشخیص بیماری کار میکنند. اخیرا پژوهشگران دانشگاه کپنهاک روش جدیدی را برای شناسایی سریعتر، ارزانتر و دقیقتر بیماری ارائه کردهاند. برای این کار آنها از ابزاری رایج در فیزیک استفاده کرده و آن را با زیستشناسی ترکیب کردهاند. در واقع این گروه تحقیقاتی از دو رشتهای که از هم فاصله زیادی دارند برای بهبود تشخیص بیماری استفاده کردند.
در حال حاضر از برچسبهای زیستی برای تشخیص برخی بیماریها استفاده میشود. ترکیبات مختلفی در بدن وجود دارد که میتوان از آنها برای شناسایی بیماری استفاده کرد، برای مثال وجود یک ترکیب شیمیایی ویژه در خون میتواند نشان از وجود بیماری در بدن فرد باشد. این ترکیبات شیمیایی غالبا پروتئین بوده و در مقادیر بسیار کم در خون وجود دارند بنابراین شناسایی آنها بسیار دشوار است. در صورت اندازهگیری این پروتئینها میتوان فرآیند تشخیص بیماری را با دقت بالا انجام داد و بیماری در مراحل اولیه شناسایی میشود با این کار میتوان از پیشرفت و وخیمشدن شرایط بیمار جلوگیری کرد.
کاترین روستاگارد از محققان این پروژه میگوید: ما برای بهبود دقت در شناسایی پروتئینها روش جدیدی را ارائه کردیم. در این روش از نانوسیمها به عنوان نگهدارنده پروتئین استفاده میشود و در عین حال که پروتئین توسط نانوسیم متوقف میشود ما میتوانیم آن را آنالیز کنیم.
به صورت معمول، از ظروف ویژهای برای نگهداشتن پروتئینها استفاده میشود تا آنالیز روی آنها انجام شود اما در این پروژه جنگلی ساخته شده از نانوسیمها برای این کار استفاده شدهاست که با این کار، مساحت سطحی بخش نگهدارنده به شدت افزایش مییابد. دلیل این امر آن است که پروتئینها میتوانند به تمام بخشهای نانوسیم متصل شوند.
یکی از مزیتهای این روش آن است به طور همزمان میتوان چندین پروتئین را شناسایی کرد، همچنین قدرت سیگنال در این روش جدید افزایش یافته و در نتیجه کیفیت تشخیص بیماری بهبود مییابد. این نانوسیمها قابلیت استفاده مجدد دارند در واقع بعد از یک بار استفاده میتوان از نانوسیم برای شناسایی مجدد همان پروتئین استفاده کرد.