محققان با قرار دادن نانوالیاف کربنی روی سطح غشاء انعطافپذیر سیلیکونی موفق به تولید ساختاری برای رهاسازی دارو شدند. نانوالیاف سوزنی شکل میتواند دیواره سلول را سوراخ کرده و غشاء انعطافپذیر نیز بهعنوان حامل دارو استفاده میشود.
نانوساختار انعطافپذیر سیلیکونی برای رهاسازی دارو
پژوهشگران دانشگاه ایالتی کارولینای شمالی با قرار دادن نانوالیاف کربنی سوزنی شکل روی سطح یک غشاء، موفق به ساخت ساختاری انعطافپذیر برای رهاسازی دارو شدند.
در حال حاضر محققان زیادی در سراسر جهان به دنبال تولید ساختاری برای رهاسازی هوشمند و کنترل شده دارو در یک محل از پیش تعیین شده هستند. اولین ایده این است که بالنی حاوی نانوساختارهای سوزنی شکل ایجاد شده و سطح این ساختار با ماده مناسب پوشانده شود. این ساختار بعد از وارد شدن به بدن، به محل موردنظر رفته و سلولهای هدف را ساختارهای سوزنی شکل سوراخ کرده و دارو را وارد سلول میکند.
عملیاتی کردن این ایده به این سادگی نبود، محققان در قدم اول دریافتند که باید ساختار بالن کاملا منعطف باشد. آنتولی ملچکو استادیار دانشگاه ایالتی کارولینای شمالی میگوید: ما روشی برای قرار دادن نانوالیاف کربنی روی غشاء انعطافپذیر سیلیکون یافتیم. با این روش میتوان نانوساختارهای سوزنی شکل را عمود بر غشاء ایجاد کرد، به طوری که امکان سوراخ کردن دیواره سلول فراهم شود.
این گروه تحقیقاتی ابتدا نانوالیاف را روی سطح آلومینیوم رشد دادند، سپس یک قطره پلیمر سیلیکونی به آن افزودند. این پلیمر که اکنون حاوی نانوالیاف است، به شدت همزده میشود، نیروی سانتریفیوژی موجب میشود تا مایع پلیمری میان نانوالیاف وارد شده به طوری که نانوالیاف روی سطح پلیمری قرار گیرد. سپس این پلیمر پخته میشود تا به شکل غشاء جامد انعطافپذیر در آید. پژوهشگران زیرلایه آلومینیومی را حل کرده و در نهایت غشاء پلیمری حاوی نانوالیاف سوزنی شکل از جنس کربن باقی میماند.
این روش بسیار ارزان قیمت بوده به طوری که میتواند تجاریسازی سیستمهای دارورسانی را تسهیل کند. نتایج این پژوهش در قالب مقالهای با عنوانTransfer of Vertically Aligned Carbon Nanofibers to Polydimethylsiloxane (PDMS) while Maintaining their Alignment and Impalefection Functionality در نشریه ACS Applied Materials & Interfaces به چاپ رسیده است.