روشی ساده برای جابه‌جایی نانوساختارهای دو بعدی

محققان هلندی روشی برای انتقال نانوساختارهای دو بعدی ارائه کردند. در این روش از یک استامپ سیلیکونی برای بلند کردن و انتقال لایه‌های دو بعدی نظیر گرافن یا نیترید بور استفاده می‌شود.

پژوهشگران مؤسسه‌ی کاولی نانوساینس هلند موفق شدند برای اولین بار روشی کاملاً خشک برای انتقال مواد دو بعدی نظیر گرافن یا سولفید مولیبدن ارائه کنند. این روش جدید بسیار سریع، کارا و پاکیزه است و از آن می‌توان برای استامپ‌های ویسکوالاستیک استفاده کرد. از این روش که بسیار ساده‌تر از روش انتقال تر است به دلیل عدم وجود نیروی ستونی در طول، می‌توان برای انتقال ساختارهای دو بعدی آزاد استفاده کرد.
برای استفاده از مواد دو بعدی باید آن ها را از محلی که سنتز شده‌اند به محل دیگر منتقل کرد. این کار معمولاً با روش شیمی‌ تر انجام می‌شود که به دلیل ضرورت استفاده از مواد شیمیایی مختلف، در اغلب موارد موجب آلودگی ماده‌ی دو بعدی می‌شود. این آلودگی در نهایت خواص نانوساختار را دستخوش تغییر کرده و آن ها را شکننده و آسیب‌پذیر می‌کند. از سوی دیگر نیروی ستونی میان مواد شیمیایی و ماده دو بعدی موجب می‌شود که ساختار ماده‌ی دو بعدی به سادگی دچار آسیب شود.
برای حل این مشکل هرفاندر زانت و گری استل، یک لایه‌ی نازک از ماده‌ی ویسکوالاستیک تجاری به نام ژلفیلم را که دارای ساختاری همچون گرافن است روی یک بستر منتقل کردند. محققان برای این کار، لا‌یه‌ی موردنظر را زیر میکروسکوپ مشاهده کردند و آن را با استفاده از یک استامپ از روی زیرلایه بلند کردند و به محل موردنظر انتقال دادند. استامپ مورد استفاده‌ی آن ها یک لاستیک سیلیکونی بود که رفتاری شبیه اجسام جامد الاستیک دارد. این استامپ درصورت نزدیک شدن به لایه‌ی نازک، به آرامی آن را جذب و از روی زیرلایه بلند می‌کند. در این روش نیازی به چسب نیست و تنها برهم‌کنش میان استامپ و نمونه، شرایط انتقال را فراهم می‌کند. لایه دو بعدی به محض رسیدن به محل موردنظر به آرامی از استامپ جدا شده و در محل جدید قرار می‌گیرد.
پژوهشگران نشان دادند که با این روش می‌توان ورق‌های دو بعدی نظیر گرافن و نیترید بور را جابه‌جا کرد. با استفاده از این روش می‌توان ساختارهای ناهمجنس مختلف تولید کرد.