محققان با استفاده از یک نانوساختار لیپیدی، نانوحاملی برای رساندن پروتئینی موسوم به اپلین به بافت قلب ساختند. این پروتئین می‌تواند برای رفع مشکل هایپرتورپی یا بزرگ شدن بیش از حد قلب مفید باشد. نتایج آزمایش‌های انجام شده روی موش‌ها رضایت‌بخش بوده است.
نانوحاملی برای مبارزه با مشکل بزرگ شدن بافت قلب
پژوهشگران دانشگاه استنفورد فرمولاسیون جدیدی ارائه کردند که با استفاده از آن می‌توان نوعی پپتید درمانی موسوم به اپلین را به درون بافت قلب تزریق کرد. با این روش می‌توان برخی بیماری‌های قلبی را بهبود داد. این گروه تحقیقاتی با استفاده از این روش جدید، اپلین را وارد بدن موش‌های بیمار کردند. نتایج نشان داد که عملکرد قلب آن‌ها بهبود قابل توجهی پیدا کرده است.
راجاداس از محققان این پروژه می‌گوید: «نتایج این پروژه گامی مهم در مسیر توسعه روش‌های درمان بیماری‌های قلبی است.»
هایپرتورپی یا بزرگ شدن بیش از حد قلب، یکی از عوامل مرگ ورزشکاران است. عملکرد اشتباه دریچه، استرس و تمرینات سنگین از عوامل بروز این مشکل است.
گیرنده‌های پروتئین G روی بافت‌های قلب نقش حسگر استرس را ایفا می‌کنند. در صورت وجود اپلین، این گیرنده کور شده و مانع از بروز مشکل می‌شود. زمانی که قلب به هر دلیل، طپش‌های شدیدی را تجربه کند، ترشح اپلین افزایش می یابد. در بیمارانی که مشکل هایپرتروپی دارند، سطح اپلین در بدن آن‌ها بسیار کم است؛ دلیل این موضوع مشخص نیست. پزشکان برای رفع این مشکل، تزریق وریدی اپلین را تجویز می‌کنند. اما داروی تزریق شده عمر کوتاهی داشته و به سرعت از پلاسمای خون زدوده می شود. بنابراین دوره اثربخشی آن بسیارکوتاه و در حدود ۸ دقیقه است. برای حل این مشکل محققان از یک نانوحامل پپتیدی استفاده کردند تا اپلین را در بدن حفظ کنند.
این تیم تحقیقاتی اسب تروجانی از جنس لیپید ساختند که به عنوان نانوحامل، اپلین را در بر گرفته و آن را از سیستم خون به بافت قلب می‌رساند. زمانی که این دارو در دو نوبت با فاصله ۱۴ روز به موش‌های آزمایشگاهی تزریق شد، موش‌های مورد نظر نسبت به موش‌های کنترل، بهبود قابل توجهی به دست آوردند.
نتایج این پژوهش در نشریه Biomaterials منتشر شده است.
