محققان با موفقیت میکروموتور دارای پوششی از نانوذرات طلا را روی موش‌ها آزمایش کردند. این میکروموتور با استفاده از اسید معده نیروی محرکه خود را تأمین می‌کند.
آزمایش موفقیت‌آمیز میکروموتور در معده موش
پژوهشگران دانشگاه کالیفرنیا نشان دادند یک میکروموتور که با استفاده از اسید معده نیروی محرکه خود را تأمین می‌کند، قادر است درون معده حباب‌هایی ایجاد کرده و حرکت کند. این موتور ابعادی در حد یک‌پنجم قطر تار موی انسان داشته و ممکن است بتواند روزی به عنوان ابزاری ایمن و کارا برای رهاسازی دارو یا تشخیص تومور استفاده شود.
این اولین‌باری است که این میکروموتورها به شکل عملی در بدن یک موجود زنده مورد آزمایش قرار می‌گیرند. وانگ ژانگ و همکارانش طراحی‌های مختلفی از این نانوموتور را به همراه سیستم‌های سوختی مختلف برای حرکت روی آب، خون و دیگرسیالات بدن مورد آزمایش قرار دادند. این اولین باری است که این موتورها درون بدن موش رهاسازی می‌شود. وانگ می‌گوید: «پس از انجام آزمایش‌های اولیه به این فکر افتادیم که این میکروموتورها را برای شنا کردن درون اسید معده آزمایش کنیم.»
اسید معده با فلز روی (Zn) موجود در بدنه این موتور واکنش داده و هیدروژن آزاد می‌کند که این حباب‌ها نیروی محرکه لازم را برای به حرکت درآوردن موتور تأمین می‌کند. این گروه تحقیقاتی این موتورها را درون معده موش وارد کردند، با حل شدن روی در اسید معده به مرور این موتورها در معده حل شده و بدون این که اثر سمی به جای گذارند، از بین می‌روند.
محققان این پروژه سطح موتور را با نانوذرات طلا پوشش دادند و دریافتند که این کار موجب افزایش تعداد موتورهایی می‌شود که با موفقیت خود را به معده می‌رسانند. این موتورها می‌توانند ۱۶۸ نانوگرم نانوذرات طلا را به هر گرم از بافت معده برسانند در حالی که در روش‌های معمول این رقم ۵۳٫۶ نانوگرم است.
در این پژوهش، موش‌ها قطراتی از محلول حاوی صدها میکروموتور را نوشیدند. این موتورها با رسیدن به اسید معده به حرکت در می‌آیند و با سرعت ۶۰ میکرومتر در ثانیه به حرکت خود ادامه می‌دهند. حرکت پروانه مانند این موتورها تا ۱۰ دقیقه ادامه می‌یابد.
نتایج این پژوهش در قالب مقاله‌ای با عنوان Artificial Micromotors in the Mouse’s Stomach: A Step toward in Vivo Use of Synthetic Motors در نشریه ACS Nano به چاپ رسیده است.
