محققان انگلیسی با استفاده از سیلیکون موفق به ساخت نانوسوزنی شدند که می‌تواند رشد رگ‌های جدید را در بدن افزایش دهد. این نانوسوزن با رهاسازی اسید نوکلئیک موجب رشد رگ‌های جدید می‌شود.
استفاده از نانوسوزن برای رشد رگ‌های خونی جدید در بدن
پژوهشگران امپریال کالج لندن نشان دادند که استفاده از نانوسوزن می‌تواند به ترمیم بافت‌های آسیب‌دیده بدن کمک کند. این نانوسوزن‌ها اسیدهای نوکلئیک ویژه‌ای را در نقطه مورد نظر رهاسازی می‌کنند. اسیدهای نوکلئیک واحدهای سازنده اندام‌های داخل بدن هستند و می‌توانند اطلاعات ژنتیکی را ایجاد و منتقل کند. محققان در حال حاضر به دنبال ارائه روش‌هایی هستند که این اسیدهای نوکلئیک بتوانند به گونه‌ای برنامه‌ریزی شوند که عملکرد جدیدی از خود به نمایش بگذارند.
نانوسوزن‌ها، ساختارهای متخلخلی هستند که همانند یک اسفنج عمل کرده و اسیدهای نوکلئیک بیشتری نسبت به مواد جامد رهاسازی می‌کنند. این نانوسوزن‌ها می‌توانند بدون آسیب‌زدن به دیواره سلول، از میان این دیواره عبور کرده و اسیدهای نوکلئیک را وارد سلول کنند. جنس این نانوسوزن‌ها از سیلیکون زیست‌تخریب‌پذیر است که بدون ایجاد اثرات سمی، می‌تواند از بدن خارج شود. سیلیکون‌های تشکیل دهنده این نانوسوزن‌ها در مدت دو روز از بین می‌روند.
در مقاله‌ای با عنوان Biodegradable silicon nanoneedles delivering nucleic acids intracellularly induce localized in vivo neovascularization که این گروه تحقیقاتی در نشریه Nature Materials منتشر کرده‌اند، نشان دادند که با این نانوسوزن‌ها می‌توان اسیدهای نوکلئیک، DNA و siRNA به سلول‌های انسان وارد کرد.
محققان از این ابزار برای رهاسازی اسیدهای نوکلئیک روی عضلات موش استفاده کردند. بعد از هفت روز، رشد رگ‌های خونی در عضلات موش، شش برابر شد و بعد از ۱۴ روز، رگ‌های خونی به صورت کامل رشد یافتند. با این روش هیچ التهاب یا اثرات منفی روی بدن موش دیده نشد. محققان امیدوارند که بتوانند از این روش برای تحریک تشکیل رگ‌های خونی در انسان استفاده کنند. این رگ‌ها زمانی که اندامی به بدن پیوند زده می‌شود اهمیت بالایی پیدا می‌کنند.
در حال حاضر محققان درصدد یافتن ماده‌ای شبیه بانداژ هستند که این نانوسوزن‌ها را روی آن ایجاد کنند. با این کار می‌توان بخش‌های مختلف بدن را مورد معالجه قرار داد.
