محققان انگلیسی موفق به ساخت غشاء پلیمری با ضخامت کمتر از ۱۰ نانومتر شدند که می‌تواند برای فیلتراسیون آب و محلول‌های شیمیایی استفاده شود. این غشاء دارای نفوذپذیری انتخابی بوده و تنها طیف مشخصی از مولکول‌ها قادر به عبور از آن هستند. همچنین امکان استفاده از
نانوغشاء مستحکم برای تصفیه آب و دیالیز خون
پژوهشگران امپریال کالج لندن موفق به ساخت غشاء لایه‌نازکی شدند که قادر است مولکول‌های بسیار کوچک را از محلول‌های آبی جدا کند. این فیلم که از جنس پلی‌آمید است ضخامتی کمتر از ۱۰ نانومتر دارد. عبور محلول از میان این لایه نازک موجب می شود تا مولکول‌های بزرگتر پشت فیلتر به دام بیافتند.
این غشاء دارای ساختار پیچیده و برخورداراز مساحت سطحی بالایی است. چنین ویژگی موجب شده تا کارایی فیلتر افزایش یابد به طوری که بتوان از آن برای جداسازی مواد شیمیایی یا شیرین‌سازی آب استفاده کرد.
این غشاء دارای نفوذپذیری انتخابی بوده و تنها طیف مشخصی از مولکول‌ها قادر به عبور از آن هستند. از این غشاء می‌توان برای نمک‌زدایی استفاده کرد و همچنین امکان بهره‌گیری از آن در فرآیند دیالیز وجود دارد.
در حال حاضر برخی صنایع از روش تبخیر برای جداسازی و تخلیص استفاده می‌کنند که دلیل این امر حساسیت غشاءها به برخی حلال‌ها و روش‌های شیمیایی است. همچنین برخی غشاءها به گونه‌ای هستند که نمی‌توان آن‌ها را به صورت صنعتی و در مقیاس‌های بزرگ تولید کرد.
این گروه تحقیقاتی به رهبری اندرو لیوینگستون موفق به حل این مشکل شدند. این فیلم نازک که کمتر از ۱۰ نانومتر ضخامت دارد به شدت نفوذپذیر بوده و از نظر مکانیکی بسیار محکم است به طوری که می‌تواند محلول‌های آلی را با فشار ۵۰ بار فیلتر کند. همچنین این غشاء نسبت به حلال‌های آلی بسیار مقاوم است.
در حال حاضر محققان این غشاء را با ابعاد ۸۰ میلیمتر ساخته‌اند اما معتقداند که می‌توان آن را در مقیاس صنعتی نیز تولید کرد.
برای تولید این غشاء از ترکیب دو مونومر و فرآیند پلیمریزاسیون استفاده شده است که در آن امکان کنترل مورفولوژی سطح وجود دارد به طوری که می‌توان مساحت سطحی غشاء را افزایش داد.
