دو روش برای سنتز نانوذرات کربنات کلسیم ارائه شده که با استفاده از آن میتوان نانوذراتی برای از بین بردن سلولهای سرطانی تولید کرد. محققان این نانوذرات را روی موشهای آزمایشگاهی مورد آزمایش قرار دادند.
ممانعت از رشد تومور سرطانی با استفاده از نانوذرات کربنات کلسیم
روش جدیدی در دانشگاه واشنگتن ابداع شده که در آن از نانوذرات برای ممانعت از رشد سلولهای سرطانی استفاده میشود. این نانوذرات از جنس ترکیباتی است که در قرصهای ضداسید معده استفاده میشود.
آویک سام و ساموئل اشلیفو از رشته بیوشیمی و بیوفیزیک مولکولی دو روش جدید برای ایجاد نانوذرات کربنات کلسیم ارائه دادند. آنها بعد از سنتز این نانوذرات، آن را به بدن موش مبتلا به سرطان صلب تزریق کردند. این نانوذرات با وارد شدن به محیط تومور سرطانی، آن را از حالت اسیدی به قلیایی تغییر داده و با این کار مانع از رشد تومور میشود. محققان این پروژه برای اولین بار نشان دادند که میتوان با استفاده از نانوذرات طراحی شده، pH تومور حالت جامد را تغییر داد. نتایج این پروژه در نشریه Nanoscale منتشر شدهاست.
سام میگوید: « سرطان به دلیل رشد افسارگسیخته موجب مرگ میشود. pH تومور رابطه مستقیمی با رشد آن دارد. سلولهای سرطانی برای خلاصی یافتن از محیط میان سلولی از روش کاهش pH استفاده میکنند. به همین دلیل محققان این پروژه از راهبرد افزایش pH در تومور استفاده کردند. کربنات کلسیم درصورت وارد شدن به آب میتواند pH آن را تا ۹ افزایش دهد. این گروه تحقیقاتی دریافتند که اگر کربنات کلسیم وارد محیط بدن شود، pH تا ۷٫۴ افزایش مییابد که دقیقا pH نرمال بدن انسان است.
وارد کردن کربنات کلسیم به بدن کاری چالش برانگیز است. این نانوذرات ۱۰ تا ۱۰۰۰ برابر بزرگتر از نانوذرات ایدهآل مورد استفاده در درمان سرطان هستند.
برای حل این مشکل محققان از یک محلول منحصر به فرد استفاده کردند. آنها با استفاده از نفوذ مبتنی بر پلیاتیلن گلیکول، نانوذرات ۲۰ تا ۳۰۰ نانومتری از جنس کربنات کلسیم سنتز کردند.
همچنین محققان این پروژه با استفاده از روش دیگری موسوم به نفوذ با کمک اتانول، موفق به سنتز نانوذرات ۱۰۰ نانومتری کربنات کلسیم شدند. این گروه، محیطی از جنس آلبومین ساختند که مانع از رشد نانوذرات شده و میتوان آنها را به داخل بدن تزریق کرد.
نتایج تزریق این نانومواد به بدن موشهای آزمایشگاهی نتیجه رضایتبخشی به دنبال داشته است. این گروه در حال حاضر به دنبال یافتن دوز بهینه این ماده هستند تا از آن برای هدفگیری تومور سرطانی استفاده کنند.