محققان با ارائه روشی نشان دادند که چگونه نانوذرات می‌توانند دارو را درون سلول‌ها رهاسازی کنند. این روش امکان طراحی و ساخت نانوحامل‌های دارویی را فراهم می‌کند.
چگونه نانوذرات دارو را درون سلول رهاسازی می‌کنند؟
محققان دانشگاه ایلینویز برای اولین بار موفق به ارائه روشی برای اندازه گیری میزان موفقیت رهایش نانودارو درون سلول شدند.
دیچانجان پان از دانشگاه ایلینویز می‌گوید: «ما می‌توانیم با دقت مشخص کنیم که چه مقدار دارو درون سلول رهاسازی شده است. این روش به ما امکان می‌دهد که دقیقاً دارو را در یک نقطه مشخص رهاسازی کنیم. تا جایی که من می‌دانم، برای اولین بار است که ما می‌توانیم در یک مرحله نانوذرات کربنی غیرفعال را برای چنین کاری آماده کنیم. این نتایج اهمیت زیادی دارد، به طوری که می‌توان امیدوار بود که روزی بتوان از آن برای ارائه روش درمانی با کارایی بالا استفاده کرد. این فناوری به ما اجازه می‌دهد تا درک بهتری از رهاسازی نانوذرات دارو به درون سلول داشته باشیم.»
محققان برای بررسی اثربخشی این روش، از سلول‌ها تصویربرداری کردند و با ارائه تصویر سه بعدی وضعیت رهاسازی دارو را به نمایش گذاشتند.
پان می‌گوید: «هر چند فناوری نانو یک حوزه نوظهور است، اما اثربخشی آن روی درمان و شناسایی بیماری‌ها قابل توجه بوده است. برای این که بتوان از این فناوری برای توسعه داروها استفاده کرد، لازم است که درک بهتری از ساز و کار نانوذرات روی سلول‌ها به دست آورد. یکی از مسائل بسیار مهم در این مسیر، یافتن روشی برای رصد رهاسازی دارو در بدن است.»
پان معتقد است که این روش با چند چالش بزرگ روبرو است؛ یکی از این چالش‌ها، عکس‌العمل سیستم ایمنی بدن است. از آنجایی که سیستم ایمنی بدن در مقابل این روش ایستادگی می‌کند، در نتیجه رهاسازی دارو همیشه با موفقیت همراه نیست.
پان می‌افزاید: «افزایش درک بنیادی نسبت به انتقال بار میان سلول‌ها می‌تواند به افزایش شانس موفقیت این نانوذرات کمک کند. در این پروژه، ما چند سؤال اساسی مطرح کردیم؛ یکی از این سوالات این است که چه مقدار دارو از نانوذرات به درون سلول وارد می‌شود؟ آیا راهی وجود دارد که بتوان این فرایند را رصد کرد؟ چه مقدار دارو از نانوذرات رها می‌شود و چه مقدار هنوز درون نانوذرات باقی مانده است؟»
پژوهشگران یک سامانه سه بخشی ایجاد کردند که به طور همزمان دارای بار منفی و مثبت است. این ساختار که نوعی نانوذره پایدار شده با فسفولیپید است، به عنوان یک مدل برای اندازه‌گیری رهاسازی داروی ضدسرطان پستان در بدن، عمل می‌کند
در گذشته محققان برای پاسخ به این سوالات، آزمایش‌هایی را درون لوله آزمایش انجام می‌دادند که همیشه اعداد آن با آنچه که درون بدن اتفاق می‌افتد یکسان نیست. براساس مقاله‌ای که محققان در نشریه Advanced Functional Materials منتشر کردند، می‌توان این ارزیابی را درون بدن انجام داد. این گروه برای اولین بار موفق به ارائه روشی برای نقشه‌برداری از سلول‌ها برای پاسخ دهی به این سؤالات شدند.
