ناسا با همکاری MIT به دنبال ساخت طیفسنج بسیار کوچکی است که میتوان از آن در ماهوارهها و ماموریتهای فضایی استفاده کرد. در این طیفسنج از نقاط کوانتومی استفاده شده که منجر به بهبود کارایی و کاهش ابعاد دستگاه میشود.
ناسا با همکاری MIT طیفسنج مبتنی بر نقاط کوانتومی میسازد
یکی از متخصصان ناسا با همکاری محققانی از مؤسسه فناوری ماساچوست (MIT) قصد دارند طیفسنجی مبتنی بر نقاط کوانتومی تولید کنند. این تیم تحقیقاتی با همکاری یکدیگر، نمونه اولیه از طیفسنجی میسازند که قابلیت استفاده در حوزه فضا را داشته باشد. بنیاد نوآوری ناسا که وظیفه حمایت از فناوریهای با ریسک بالا را دارد، از این برنامه حمایت کرده است.
محمودا سلطانا از محققان این پروژه میگوید: «این فناوری بسیار تازه است. با این فناوری میتوان ساخت ادوات را تسهیل کرد.» او معتقد است که این فناوری میتواند منجر به کوچکتر شدن طیفسنجهای مورد استفاده در فضا شود؛ به ویژه طیفسنجهایی که در خودروهای بدون سرنشین و ماهوارههای کوچک استفاده میشود.
طیفسنجهای جذبی، ادواتی هستند که با جذب نور میتوانند مواد را مشخصهیابی کنند. در طیفسنجهای رایج از منشور یا شبکههای تداخلی برای شکاف نور و تجزیه آن استفاده میشود. هر قدر که جذب شدیدتر باشد، فرآیند شناسایی بهتر انجام میشود.
در حال حاضر طیفسنجهایی که برای حوزه فضا ساخته میشود ابعاد بزرگی دارند. سلطانا میگوید: «برای این که قدرت تفکیک افزایش یابد، باید نور مسیر طولانیتری را طی کند که برای این کار از منشور یا شبکهها استفاده میشود و در نهایت منجر به افزایش ابعاد طیفسنج میشود. این درحالی است که نقاط کوانتومی میتوانند نقش فیلتر را ایفا کرده و براساس ابعاد و شکل خود، طول موجهای مختلفی را جذب کنند. با استفاده از این فناوری، ما میتوانیم تجهیزات بسیار کوچکی بسازیم. به بیان دیگر، با حذف اجزای اپتیکی، نظیر منشور و شبکه، میتوان طیفسنج کوچک ساخت.
مزیت استفاده از نقاط کوانتومی آن است که امکان تنظیم دستگاه برحسب نیاز وجود داشته و میتوان فیلترهای جذبی مختلفی ساخت که در هر یک، هر پیکسل از یک نقطه کوانتومی با ابعاد از پیش تعیین شده استفاده شده است.
در این پروژه، جیسون یو از MIT نیز مشارکت دارد. او روی روشهای ساخت مواد شیمیایی جدیدی به منظور تولید نقاط کوانتومی کار میکند.
