پژوهشگران روشی برای تولید دوپامین در مغز با استفاده از نوعی نانوذرات ارائه کردند. این روش برای درمان بیماران مبتلا به پارکینسون مورد استفاده قرار می‌گیرد.
نتایج مثبت استفاده از نانوذرات برای درمان پارکینسون موش‌ها
محققان دانشگاه ویرجیانا و دانشگاه جان هاپکینز موفق به ارائه روشی غیرتهاجمی و غیرسمی برای بازیابی عملکرد دوپامینرژیک در موش‌های مبتلا به پارکینسون شدند.
در این روش از نانوذراتی استفاده شده‌است که در داخل مغز نفوذ کرده و در کنار آن تصاویر اولتراسونیک نیز مورد استفاده قرار گرفته است. با این کار بیان فاکتور رشد نروتروفیک (GDNF) در مسیرهای نرونی انجام شده و روند زوال نرونی معکوس می‌شود. یک بار تزریق نانوذرات می‌تواند حداقل ۱۰ هفته اثربخش باشد.
بیماری پارکینسون در واقع یک نوع اختلال زوال نرونی است که ۲ درصد از جمعیت بالای ۶۵ سال را درگیر می‌کند. این بیماری بیش از ۱۴ بیلیون دلار در سال به آمریکا هزینه وارد کرده که تا سال ۲۰۴۰ این رقم دو برابر می‌شود.
یکی از مشخصه‌های این بیماری، از بین رفتن نرون‌هایی است که مسئول تولید دوپامین انتقال دهنده هستند که این کار موجب آسیب دیدن به ساختار مغز می‌شود. در حال حاضر برای درمان این بیماری از تحریک نواحی عمیق مغز استفاده می‌شود که این روش برای بیمارانی که در مراحل اولیه بیماری هستند می‌تواند مناسب باشد، اما از نرون‌ها محافظت نکرده و بیماری ادامه پیدا می‌کند.
این گروه تحقیقاتی نشان دادند که اولتراسونیک متمرکز شده راهنمای تصویر MR (FUS) که در آن نانوذرات به بخش ویژه‌ای از مغز رهاسازی میشوند، می‌تواند برای درمان این بیماری استفاده شود. در این روش پلاسمید DNA مورد نظر به همراه ذرات نفوذ کننده در مغز (BNP) به مغز موش تزریق شد تا بتواند ژن مورد نظر را در مغز موش ایجاد کند.
پریس می‌گوید: «سد خونی مغز زمانی باز می‌شود که ما اولتراسونیک را اعمال می‌کنیم. با این کار نانوذرات فرصت نفوذ در مغز را پیدا کرده و در محل از پیش تعیین شده رهاسازی میشوند.»
این ژن پروتئینی ایجاد می‌کند که موجب می‌شود نرون‌ها دچار زوال نشده و دوباره بازیابی شوند. نرون‌های بازیابی شده دوباره می‌توانند دوپامین ایجاد کرده و اختلال به وجود آمده کمرنگ می‌شود.
