پژوهشگران با استفاده از نانوذرات مغناطیسی، سلولهای بنیادین قلب را به محل سلولهای آسیب دیده در موش‌هایی که دچار حمله قلبی شده‌اند، انتقال و شانس درمان را در این موش‌ها ۷ برابر افزایش دادند.
حمل سلولهای بنیادین قلب با نانوذرات مغناطیس
محققان آلمانی دانشگاه بون راهبرد جدیدی را روی موش‌های آزمایشگاهی آزمایش کرده‌اند تا بافت آسیب دیده قلب را با سلولهای جدید جایگزین کنند. در این راهبرد محققان سلول‌هایی که قرار است، جایگزین سلولهای آسیب‌دیده شوند را روی نانوذرات مغناطیسی قرار داده و وارد بدن کردند. با تزریق نانوذرات مغناطیسی به بدن، سلول‌ها با کمک نانوذرات و با اعمال میدان مغناطیسی به محل مورد نظر در بدن می‌روند. سلولهای جدید در بخش هدف جاگذاری شده و رشد بافت جدید آغاز می‌شود.
این گروه تحقیقاتی از مدل‌های حیوانی برای اثبات عملکرد این روش استفاده کرده و نتایج یافته‌های خود را در نشریه Biomaterials منتشر کردند.
در حین حمله قلبی، لخته خون در مسیر حرکت جریان خون ایجاد شده که این کار منجر به مسدود شدن مسیر و مرگ سلولهای عضله قلب می‌شود. روش‌های مختلفی برای جایگزین کردن سلولهای آسیب‌دیده ابداع شده اما بیشتر آن‌ها با مشکلات و محدودیت‌هایی روبرو است. برای مثال، بیشتر سلول‌ها در حین تزریق هدر رفته و تنها بخش کمی از آن‌ها جایگزین می‌شود. این موضوع بهره و کارایی جایگزینی را کاهش می‌دهد.
این گروه تحقیقاتی روی موش‌هایی که دچار حمله قلبی شده‌اند، سلولهای بنیادی قلب را با استفاده از نانوذرات مغناطیسی تزریق کردند. نتایج نشان داد که نانوذرات در فاصله بسیار کمی از محل آسیب دیده قرار گرفتند و سلول‌ها جاگذاری شدند. بدون استفاده از نانوذرات مغناطیسی، تنها ۲۵ درصد از سلولهای قلب به محل مورد نظر رسیدند، اما با استفاده از نانوذرات مغناطیسی ۶۰ درصد از سلول‌ها در محل مورد نظر در بدن قرار می‌گیرند.
این گروه نشان دادند که تنها ۱۰ دقیقه اعمال میدان مغناطیسی کافی است تا نانوذرات به محل مورد نظر برسند. بعد از آن چند روز زمان می‌برد تا سلول‌ها به محل بافت متصل شوند.
نتایج یافته‌های این پروژه نشان داد که شانس زنده ماندن موش‌هایی که با این روش درمان شدند، بسیار بیشتر از روش‌های رایج است به‌طوری که بعد از ۲ هفته از تزریق، شانس زنده ماندن موش‌ها ۷ برابر نسبت به روش‌های عادی افزایش یافته است.
