به دلیل اثراتی که محیط کار با نانومواد ممکن است روی کارگران بگذارد، لازم است که نظارت بر تماس کارگران با نانومواد انجام شده و رصد سلامتی آن‌ها به‌صورت دائمی صورت گیرد.
ضرورت نظارت بر سلامت کارگران فعال در حوزه نانو
با توسعه سریع فناوری‌نانو، نظارت بر شرایط کاری کارگرانی که در محیط دارای نانومواد کار می‌کنند ضروری به نظر می‌رسد. سازمان‌های متعددی باید درگیر نظارت بر سلامت کارگران باشند که از جمله این سازمان‌ها متولیان استاندارد نظیر ISO هستند. در دستورالعمل‌های ایزو برای مدیریت خطرات شغلی برای نانومواد مهندسی شده، پیشنهاد شده است که با توجه به عدم قطعیت مربوط به خطرات نانومواد، یک رویکرد محتاطانه این است که حداقل اطلاعات محدود درباره مواد مورد استفاده جمع‌آوری شود. چنین اطلاعاتی به ایجاد نمایه‌ای از پتانسیل‌های مخاطره‌آمیز نانومواد کمک می‌کند و در صورتی که بعدها اثراتی از کار با نانومواد بر سلامتی دیده شد این اطلاعات می‌تواند مهم باشد.
به تازگی یک نقشه راه برای هماهنگ کردن نظارت بر بهداشت حرفه‌ای و مطالعات اپیدمیولوژیکی کارگران در صنعت نانومواد پیشنهاد شده است. این نقشه راه در سه حوزه مهمِ قرار گرفتن در معرض نانومواد، شرایط بهداشتی و چارچوبی برای مدیریت خطر و طراحی مطالعه تدوین شده است. نویسندگان این نقشه راه بر لزوم هماهنگی روش‌ها برای انجام مطالعات بهداشت حرفه‌ای به‌منظور بهبود راهبردهای مدیریت خطر و ارزیابی کارایی اقدامات حفاظتی و همچنین هماهنگی و سیستم‌سازی ثبت داده‌‌ها تاکید کردند. آن‌ها پیشنهاد کردند که نظارت بر سلامت کارگران ثبت شود.
نظارت موثر سلامت کارگران نیازمند انتخاب نشانگرهایی است. به تازگی یک گروه تحقیقاتی نشانگرهای ویژه‌ای مربوط به قرار گرفتن در معرض نانومواد را ارائه کرده‌اند. این گروه تاکید داشتند که شناخت سازوکار اثرگذاری مواد سمی روی بدن بسیار مهم است.
یک گروه تحقیقاتی روی تماس کارگران با آئروسل‌های دی‌اکسیدتیتاتیم تحقیق کردند و سلامت کارگران را رصد کرده و نتایج را مورد ارزیابی قرار دادند. آن‌ها دریافتند که زمان، مکان و غلظت ذرات تاثیر زیادی روی نتیجه کار دارد. نتایج نشان داد که قرار گرفتن در معرض آئروسل دی‌اکسیدتیتانیم منجر به افزایش نشانگرهای پراکسیداسیون لیپیدی و نشانگرهای اکسیدکننده دی‌ان‌ای و پروتئین در کارگران می‌شود.
نتیجه اینکه هماهنگ‌سازی و ساماندهی رصد سلامتی و نظارت بر وضعیت کارگرانی که در معرض نانومواد هستند یک عنصر اصلی در پیشرفت کارآمد و ایمنی نانومواد است.
