یک شرکت ایرانی موفق به تولید نانوسلولز از مواد قندی نظیر شکر با استفاده از باکتری شده است. این روش ارزان، زیستسازگار و کارا بوده و میتوان از آن برای تولید نانوسلولز در مقیاس انبوه استفاده کرد.
دستیابی به فناوری تولید نانوسلولز از شکر با استفاده از باکتری
شرکت زیست یار مهر اندیش موفق به تولید نانوسلولز با استفاده از باکتری شده است. معمولا نانوسلولز از پسماندهای کشاورزی تولید میشود، این شرکت برای کمک به حل مشکل پسماندها و تولید مادهای با ارزشافزوده بالا، اقدام به ارائه فناوری کرده که در آن از نوعی باکتری برای تبدیل مواد قندی به نانوسلولز استفاده شده است.
امین رضایی، مدیرعامل شرکت زیست یار مهر اندیش میگوید: «این فناوری در حال حاضر به صورت پایلوت پیادهسازی شده است، ما به دنبال سرمایهگذار به منظور تولید انبوه نانوسلولز با این روش هستیم.»
مهندس رضایی میافزاید: «این نانوسلولزها کاربردهای وسیعی در صنایع مختلف دارند، هرچند ما تمرکز روی محصولات حوزه پزشکی داریم و در مرحله اول به دنبال استفاده از این نوع نانوسلولزها برای تولید زخمپوش و ماسک آرایشی بهداشتی هستیم. در حال حاضر به دنبال مجوزهای لازم برای تولید این محصولات از نانوسلولز بوده که به محض طی مراحل اداری و اخذ مجوزها، تولید و عرضه این محصولات را آغاز خواهیم کرد.»
مدیرعامل شرکت زیست یار مهر اندیش درباره ریشه این فناوری و دلیل تمرکز این شرکت روی توسعه فناوری تولید نانوسلولز با استفاده از باکتری میگوید: «دو سال قبل برای یک کار پژوهشی در دانشگاه نیاز به نوع خاصی از نانوسلولز داشتیم اما موفق به خرید آن نشدیم، بنابراین تلاش کردیم آن را سنتز کنیم. پس از بررسی روشهای سنتز و ایجاد شرایط اولیه، باکتری موردنیاز برای این فرآیند را تهیه کرده و سنتز نانوسلولز انجام شد. در این روش باکتریها میتوانند مواد قند از نوع گلوکز یا ساکاروز را به نانوسلولز تبدیل کنند. در حال حاضر از شکر به عنوان ماده اولیه استفاده میکنیم، هرچند در ادامه به دنبال استفاده از ملاس چغندر به عنوان ماده اولیه هستیم. البته برخی قندها نظیر قند میوه برای این فرآیند مناسب نیست اما پسماندها یا ترکیباتی که حاوی ساکاروز باشند را میتوان در این فرآیند استفاده کرد.»
وی درباره شرایط فعلی این فناوری در کشور میگوید: «چند گروه روی تولید صنعتی نانوسلولز در ایران کار میکنند، مزیت روش ما این است که منبع تامین نیتروژن در این روش بسیار ارزانتر از روشهای دیگر است. همچنین این روش قابلیت تولید انبوه را دارا است و میتوان با هزینه کم محصولی با کیفیت بالا تولید کرد.»
امین رضایی فقدان آشنایی صنعت داخل کشور با این نوع محصولات را یکی از چالشهای پیشرو میداند که نیاز به فرهنگسازی و کار ترویجی است. به اعتقاد مدیرعامل شرکت زیست یار مهر اندیش یکی از مشکلات این فناوری، اخذ مجوزهای لازم است چرا که تاکنون مجوز برای چنین محصولی داده نشده، بنابراین دریافت مجوز بسیار زمانبر است.