روشی ساده و ارزان برای تشخیص یون‌های سمی نقره

گاهی نشت یون‌های نقره در محیط می‌تواند خطرناک باشد، تفکیک یون‌های نقره از نانوذرات نقره در محیط کاری دشوار است. به تازگی روشی ساده و ارزان برای تشخیص یون‌های نقره در محیط ارائه شده است.

محققان دانشگاه تگزاس شمالی آزمونی را طراحی کردند که به راحتی می‌تواند یون‌های سمی نقره را شناسایی کند، یون‌هایی که در غلظت‌های بالا برای انسان و محیط‌زیست خطرناک است.

نانوذرات نقره به دلیل داشتن خواص آنتی‌باکتریال بسیار شناخته شده‌اند و در محصولات مختلفی به کار گرفته می‌شوند. اما با گذشت زمان، یون‌های نقره می‌توانند از محصولات به محیط اطراف نشت کنند.

سرکار مارپو از محققان این پروژه می‌گوید: «هم‌اکنون دانشمندان در حال مطالعه چگونگی انتقال نانوذرات نقره از محصولات به محیط‌زیست هستند. در یکی از مطالعات، دانشمندان به بررسی چند نوع بسته‌بندی مواد غذایی پرداختند که در آن‌ها از نانوذرات نقره استفاده شده بود. در این بسته‌بندی‌ها، زمانی که ماده غذایی اسیدی وجود داشت، حرکت نقره از بسته‌بندی به سوی مواد غذایی در مدت زمان ده روز، قابل اندازه‌گیری بود. در واقع بعد از گذشت تنها ده روز، یون‌های سمی نقره مشاهده شدند.»

توانایی تمایز بین وجود نانوذرات نقره و یون‌های نقره اهمیت زیادی دارد، این توانایی هم برای تعیین میزان سمیت و هم برای تشخیص زمان لازم برای نشت یون‌های نقره از نانوذرات به محصولات مهم است. این اطلاعات می‌تواند تاثیر زیادی روی محیط بگذارد.

در حالی که آزمایش‌هایی برای تعیین وجود نقره در یک ماده وجود دارد، اما هیچ راه سریع و ساده‌ای برای تعیین این که آیا نقره به‌صورت نانوذرات است یا یونی، وجود ندارد.

این روش جدید که فناوری آن به‌صورت پتنتی به ثبت رسیده به محققان کمک می‌کند تا با حساسیت بالا و در سطح غلظت کمتر از ppm بتوانند این کار را انجام دهند.

مارپو می‌گوید: «سیستم‌های مولکولی ماکروسیلیک مبتنی بر طلا قادر هستند به‌عنوان حسگر استفاده شده و با یون‌های نقره برهم‌کنش داشته باشند. ما از یک کمپلکس طلای فسفرسانس استفاده کردیم تا نه تنها یون‌های نقره را به‌صورت انتخابی در مقابل نانوذرات نقره تشخیص دهیم، بلکه با مشاهده تنها رنگ می‌توان گفت که کدامیک، یون نقره یا نانوذرات، در محیط وجود دارد.

نتایج این پروژه در قالب مقاله‌ای با عنوان Detection and Quantification of Free Silver Ions within Silver Nanoparticles  در نشریه ACS Applied Materials & Interfaces به چاپ رسیده است.